“Ocak 1938’de şehirde 1,417 konuk bulunuyordu: 239 Avusturyalı, 31 Çek, 113 Alman, 4 Romen, 6 Leh. 1 Ocak 1938’de, yeni yılın ilk karanlık saatlerinde, tek başına bir adam, bir Avusturyalı, trenden indi ve Alexander Caddesi’nden oteline doğru yürüdü.”
Josef Erdman, Slovenya’nın Maribor şehrine gelir. Orada iş arkadaşı Jaroslav’ı beklerken şehri gezer, yeni insanlarla tanışır ve her adımında çocukluğuyla, saklı kalmış anılarıyla karşılaşmaya başlar. II. Dünya Savaşı arifesidir. Orta Avrupa diken üstündedir. Yabancı demek, tehlike demektir... Polis şefi, sürekli göz hapsinde tuttuğu Erdman’ı komünistlikle, gizli işler çevirmekle suçlarken, Erdman hem yabancı damgasından hem de geçmişin ve şimdinin ağırlığından giderek nefes alamaz hale gelir.
Drago Jančar, bu kez psikolojik gerilimi yüksek bir romanla karşımıza çıkıyor. Elitlerin, gecekondu sakinlerinin, kötü içkilerin ve yasak aşkların ortasında bekleyen, beklemek zorunda kalan bir adamın hikâyesine sürüklüyor bizi.
Kuzey Işıkları ortalığı yakarken, Maribor’un soğuğu içimizi titretiyor.
