Bazı kitaplara hüzün kıyafeti giydirilmiştir , ne yapsanız onu çıkartamaz ; ve sizde ister istemez bu duyguya bürünürsünüz.
Bir katil bir çocuk ve kendini arayan bir gezgin...
Hayatta sahip olduğumuz önyargılar dünyamızı biçimlendirir ve de zihnimizdeki kalıplarımızdan kurtulmak hemen hemen mümkün olmaz.
Katiller hep katil kalır belki de hiç sevemez diye düşünürüz.Gidenler gelmez ya da bir çocuk büyürken gerçekleri anlamaz sanırız.
İşte Katilin Gözyaşları bizi ters köşeye gönderip ruhumuza golünü atıyor bana göre. Yaşamın sığdığı küçücük bir kulübede üç hayat birbirlerine keskin iplerle bağlıyken an gelir bu ipler anlayışsız eller tarafından kesiliverir.
Sonuç savrulmuş hayatlar ...
Okurken gözyaşlarının size yoldaş olacağı , düşündürücü , kalıplarınızı kırıcı , anlatımı edebi olarak da doyurucu çok ama çok başarılı bir kitap.
Kitaplarda bize en çok etkileyen galiba çocukların masumluğu ...
Onu kaybetmemeleri dileğiyle.
