Yöneticiler hep bir o yana bir bu yana yalpalıyordu: Bir kralları tutup zorbalığa, bir halkı tutup demokrasiye (halkın baskısına) kayıyorlardı. Bu iki yalpa arasına konan senato bir çeşit safra, bir karşı-ağırlık olarak yönetimi dengeliyor, güven, düzen ve süreklilik sağlıyordu ona. Çünkü senatoyu kuran yirmi sekiz kişi, demokrasiye dur demek gerekince kralları tutuyorlar ve zorbalığı önlemek gerekince de halktan yana oluyorlardı.
Sayfa 11 - İş Bankası Kültür Yayınları/ HAY klasikler dizisiKitabı okudu