Madam Bovary
Gustave FlaubertEn Eski Madam Bovary Gönderileri
En Eski Madam Bovary kitaplarını, en eski Madam Bovary sözleri ve alıntılarını, en eski Madam Bovary yazarlarını, en eski Madam Bovary yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...Yolculuklar yapmak ya da manastıra dönüp orada yaşamak geliyordu içinden. Hem ölmek, hem de Paris'te yaşamak istiyordu.
Sayfa 82 - Can yayınlarıKitabı okudu
Kolera salgını sırasında, mezarlığı büyütmek için, duvarlardan biri yıkılmış, üç acre toprak satın alınmıştır; ama bu yeni parça hemen hemen boştur, mezarlar, gene eskisi gibi, kapıya doğru kümelenirler. Aynı zamanda mezar kazıcı ve kilise hademesi olan bekçi, alanın boşluğundan yararlanarak patates ekmiştir buraya.
... En sonunda bir gün papaz efendi: "Ölülerle besleniyorsunuz, Lestiboudois" demişti kendisine.
Bu ağır söz onu düşünürmüş, bir süre ara vermişti...
Sayfa 99Kitabı okudu
Çok sevgili torunum Berthe Bovary'yi hâlâ göremeyişim içime dert oldu. Onun için bahçeye, senin pencerenin altına, bir erik ağacı diktim, ona dokunulmasını istemiyorum, yalnız ileride, komposto yapmak için dokunulacak, dolapta saklayacağım, gelince yesin diye.
Sayfa 206 - Can yayınlarıKitabı okudu
... Sonra yatıştı, ona haksızlık ettiğini anladı. Ama sevdiklerimizi çekiştirmeye başkadık mı onlardan kopmaya da başladık demektir. Putlara dokunmamalı; yaldızı ellerde kalır.
Sayfa 328Kitabı okudu
Karıcığımı yitirdiğim zaman, yapayalnız kalayım diye tarlalara giderdim; bir ağacın dibine çöküp ağlardım, Tanrı’ya seslenirdim; dallarda asılı duran, karınlarında kurtlar kaynaşan köstebekler gibi geberip gitmek isterdim ç. Bu sırada başka insanların, kadıncıklarını göğüslerine bastırdıklarını düşündüm mü bastonumla yeri dövmeye başlardım; delirmiştim neredeyse, yemeden içmeden kesilmiştim; kahveye gitmeyi düşünmek bile tiksindirirdi beni, inanamazsınız! Eh işte, günler birbirini kovalarken, kışın ardından bahar, yazın ardından güz derken, usul usul, parça parça, bölük bölük aktı; geçti gitti, çekildi yani, çünkü dipte her zaman bir şeyler kalır, ne bileyim… bir ağırlık, şurada, göğsün üstünde! Ama ne yapalım, yazgı böyle, yiyip bitirmemeliyiz kendimizi, ölenle ölemeyiz… Silkinmelisiniz, Mösyö Bovary, geçer!
Sayfa 40
Nesnelerden bir çeşit kişisel yarar sağlamak istiyor, yüreğinin kendiliğinden yanıp tükenmesini kolaylaştırmayan her şeyi yararsız diye tepiyordu. Bir sanatçı yaradılışından çok, duygulu bir yaradılışı vardı, görünümleri değil, heyecanları arıyordu.
Yavaş yavaş yüzler belleğinde birbirine karıştı, kadril havalarını unuttu; özel giysileri, odaları gözlerinin önünde iyice canlandıramaz oldu; kimi ayrıntılar silindi, ama içindeki özlem hep kaldı.
Sayfa 78
Yolculuklar yapmak ya da manastıra dönüp orada yaşamak geliyordu içinden. Hem ölmek, hem de Paris’te yaşamak istiyordu.
Sayfa 82
En sonunda bir gün papaz efendi:
“Ölülerle besleniyorsunuz, Lestiboudis,” demişti kendisine.
Bu ağır söz onu düşündürmüş, bir süre ara vermişti; ama bugün de sürdürüyor patates ekmeyi; hatta büyük bir soğukkanlılıkla, kendi kendilerine yetiştiklerini savunuyor.
“Hiçbir şey düşünmezsiniz,” diyordu Leon, “saatler geçer. Görür gibi olduğunuz bir ülkede, kımıldamadan dolaşırsınız, düşünceleriniz düşlerle sarmaş dolaş olup ayrıntılar üzere oyalanır ya da serüven boyunca koşar durur. Roman kahramanlarına karışırsınız; onların giysilerini siz giymişsinizdir sanki.”
Sayfa 110
"İnsan dediğin küstah oldu muydu, her zaman başarıya ulaşırdı."
"Mutlu olamayacağını önceden söylememişlerdi ona."
"Onu görme yasağının, onu sevmek için bir çeşit hak olduğunu düşündü.
"Şimdi içinde yaşadığı bu durgunluğun bir zamanki düşlediği mutluluk olduğunu düşünemezdi."