Kitabı bir cümleyle anlatacak olsam, içinden seçtiğim bu bir cümle ile;
"Bir nazar (bakış) ki orada, yönelişi ile beraber ayrıldı; bir nazar ki orada şu pencerede kimse yokmuş gibi kayıtsız, manasız idi..." (sayfa:366)
Birkaç paragrafla anlatacak olsam da; bu yazıyı alıntılardım:
"Artık kuvveti kalmamıştı, o nasipsiz, ümitsiz senelerin kuru geçişi içinde kırık bir hayatı sürüklemek onun için ne büyük bir işkence idi.
(...) Niçin bu kadar hulya esiri olmuş idi!
(...) En küçük sebepleri en büyük hulyalara kâfi addetmiş, kendisine sahte esaslar üzerine kurulmuş bir hayat vücuda getirmiş idi. İşte şimdi hakikatin insafsız rüzgârları üzerinden geçtikçe o hulyaları hep birer birer düşürmüş, onu şuracıkta en küçük bir yaşamak arzusundan tam bir mahrumiyet içinde bırakmış idi."
