Martin eden çaresizlik içinde kıvrılıp açlıktan kırılırken , 3m karelik odanın içindeyken kimsesinin olmaması, insanların ve yakın çevresinin onu ünlenince istemelerine ve çağırmalarına isyanı ; Ben değişmedim tamamen aynıyım. yeni bir kudret ya da erdeme sahip değilim. beynim aynı beyin. yeni bir edebi yahut felsefi genelleme dahi ortaya koymuş değilim. kimsenin beni istemediğiyle aynı kişilik değerindeyim. kafamı karıştıran, beni şimdi istemeleri. beni kendim için istemedikleri ortada, çünkü özde hala eski istemedikleri insanım. beni başka bir şey, benim dışımdaki bir şey, aslında olmadığım bir şey için istiyorlar. o şey ne söyleyeyim mi? kazandığım taktir. bu taktir ben değilim ki. taktir, başkalarının zihninde yer alıyor. bir de kazandığım ve kazanmakta olduğum para için istiyorlar beni. ama para ben değilim. para bankalarda ve şunun bunun cebinde de var.
<<Yaşama yönelen aşırı sevgiden,
Umuttan, korkudan kurtulan bizler,
Kısa teşekkürlerle şükranlarımızı sunarız
Tanrılara, tanrı diye ne varsa;
Ki, hiçbir yaşam sonsuza dek yaşamaz;
Ki, ölüler dirilmezler;
Ki, en yorgun ırmaklar bile
Bir yerde denizle birleşirler.>> Swinburne