Uzaktan, çok uzaktan, şehrin ötesinden kurbağa sesleri geliyordu. Mayıs kendini duyuruyordu, sevgili mayıs! Hava ciğerleri dolduruyordu; insan burada değil de göğün altında başka bir yerde, ağaçların üzerinde, şehirden uzakta, kırlarda,ormanlarda, zayıf ve günahkar bir insanın, kavrayamayacağı gizemli, güzel, zengin kutsal bir hayatın, bahar hayatının başladığını düşünmek istiyordu ve nedense insan ağlamak istiyordu.