Tolstoy'un "Efendi ile Uşağı" kısa hikayesi, ustaca anlatılmış bir sosyal eleştiri örneğidir. Hikaye, zengin bir toprak sahibi olan Ivan İlyiç'in ölümünden sonra, uşağı Gerasim'in sadakati ve insanlık değerleri üzerinden büyük bir mesaj iletmektedir. Tolstoy, toplumsal sınıf farklılıklarını ve insanların içsel bencilliklerini sert bir şekilde eleştirir. Ivan İlyiç, zenginliğine rağmen yalnızlık ve anlamsızlık içindedir. Ancak, hastalığı sırasında Gerasim'in basit ve insanlık dolu yaklaşımı onun için gerçek bir kurtuluş sağlar. Hikaye, insanların sadece maddi değerlere değil, insan sevgisine ve empatiye de ihtiyaç duyduğunu vurgular. Tolstoy'un akıcı üslubu ve karakterlerin derinlikli tasviri, okuyucuyu hikayenin içine çeker ve düşündürür. "Efendi ile Uşağı", insan doğası, empati ve toplumsal adalet üzerine güçlü bir eserdir.
