"İnsanların yaşamında attığı bir yanlış adımla ölene dek ezikliğinden kurtulamayacağı, kendisini öyle saptayacağı, kendi varlığı yerine kendisine yabancı o varlığı kabul ettiği (ettirildiği), o varlık yüzünden artık hep yenilmişliğin izlerini taşıyarak yaşamanın zorunluluk olduğunu sandığı zamanlar vardır. Bir çeşit insansal buyurganlığın kurbanı mıydım ben şimdi?"
.
Leyla Erbil benim tanışmayı çok istediğim, kendime çok yakın hissedeceğimi bildiğim bir yazar.
Aslında Tuhaf Bir Kadın'ı ilk önce okumak istiyordum hatta 2023 listemde o vardı ama bu sıra okumalarım azaldığı için mektup okumanın bana iyi geleceğini düşündüm, öyle oldu da zaten (insan kendini bilmeli).
Kitapta Jale hanıma sevdiği insanlar tarafından yazılan mektuplar var. Tabi başkalarının mektubunu okumak biraz garip çünkü onların içini döktüğü metinler olduğu için daha aşikar duyguların olduğu yazılar var. Şöyle bir handikap var ki Jale hanıma gelen mektupları görüyoruz ama onun verdiği karşılıkları okuyamıyoruz. Mesela bir sonraki gelen mektuptan Jale hanımın ne yazdığını çıkarabiliyoruz. Kitabın ilerleyişi böyle fakat son 2 mektup Jale hanıma ait mektuplardı. Jale'nin yaşadığı hayal kırıklığını okumak biraz üzücü oldu çünkü kandırılmış hissettiğini görüyoruz.
Yazılan mektuplarda Erbil'in hayatından izler var mı onu merak ediyorum çünkü çok gerçekçi ve çarpıcı notlar vardı. Keyifle okudum. Eğer Jale hanımın yazdığı mektupları da görseydim ayrı keyif alırdım.
