Memleketini Özleyen Yengeç
Yervant GobelyanMemleketini Özleyen Yengeç Hakkında
Memleketini Özleyen Yengeç konusu, istatistikler, fiyatları ve daha fazlası burada.Hakkında
1948'de yayınlanan bir şiir kitabıyla edebiyat dünyasına merhaba diyen Yervant Gobelyan'ın daha sonra dört öykü kitabı yayınlandı.
Memleketini Özleyen Yengeç, tümü Ermenice yayınlanan bu kitaplardan bir seçki.
Taksim Meydanı'ndaki Eftalopos Kıraathanesi'nin kokusu sinmiştir bu öykülere. Mazide kalmış bir İstanbul ve unutulmaya yüz tutmuş bir geçmiş, kökleri İzmit Bardizag'a[Bahçeçik] uzanan Rumelihisarlı seksenbeşlik bu delikanlı tarafından adeta yeniden yaratılır.
Onun öyküleri İstanbul kentinin alçakgönüllü, onurlu insanlarına dairdir... Okudukça belli belirsiz bir hüzün kaplar yüreğimizi. Stavro, Kir Bodos Yuvanopulos, Abdullah Efendi, Matmazel Annik, Müsü Vartan, Meliha Hanım, Hacı Mıgır hep beraber İstiklal Caddesi'nde yürüyüşe çıkmışlardır... Veya Galata Köprüsü'nden kalkan Adalar vapuruna binmektedirler bir telaş... Ya da Beyazıt'tan o zamanlar Küçük Paris denilen Samatya yönüne giden dolmuşta son koltuğun dolmasını beklemektedirler... O yolcu siz olmak istemez misiniz...?
Yazar: 
Yervant Gobelyan
Çevirmen: 
Hagop Gobelyan
Tahmini Okuma Süresi: 3 sa. 10 dk.Sayfa Sayısı: 112Basım Tarihi: Ekim 2000Yayınevi: Aras YayınlarıISBN: 9789757265177Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak
Türler:
Kitap İstatistikleri
Kitabın okur profili
Kadın% 63.6
Erkek% 36.4
0-12 Yaş
13-17 Yaş
18-24 Yaş
25-34 Yaş
35-44 Yaş
45-54 Yaş
55-64 Yaş
65+ Yaş
Yazar Hakkında
Yervant GobelyanYazar · 1 kitap
Yervant Gobelyan, İzmit Bardizag (Bahçecik) kökenli bir Ermeni ailenin dört çocuğundan biri. 1923'te İstanbul Rumelihisarı'nda doğdu. İlk eğitimini önce semtin Tateosyan Okulu'nda, daha sonra Taksim Esayan Okulu'nda aldı 1937'de mezun oldu ve bir daha hiç okula gitmedi. Bakkal çıraklığı, oto tamirciliği, marangozluk, nikelajcılık gibi birçok işlerde çalıştı. Dayısının kişisel kütüphanesinden yararlanarak kendini sürekli geliştirdi. İkinci Dünya Savaşı sırasında dört yıl askerlik yaptı. Askerde, yeni Ermeni şiirinin öncülerinden Haygazun Kalustyan'la tanıştı. Bir diğer öncü şair Garbis Cancikyan'la daha önce Samatya'da, üyelerinin çoğu Ermeni gençler olan Hilal Bandosu'nda tanışmış, dost olmuşlardı. 1940'larda İstanbul'da ilerici bir akım büyük bir hızla tüm edebiyat çevrelerini etkilemekteydi. Taksim'deki Eptalofos Kahvehanesi ise onların buluşma yeriydi...
Gobelyan'ın şiirlerden oluşan ilk kitabı, Yerani Te [Keşke] adıyla yayınlanır (1948) ve bunu yazarın emniyette sorgulanması izler bu yüzden Haçik Amiryan'ın Carakayt gazetesinden ayrılmak zorunda kalır. Aynı yıl Hagop Sıvaslıyan'la birlikte Eminönü Çakmakçılar Yokuşu Sümbüllü Han'da Onnig Aktaryan Matbaası'nda Luys [Işık] adlı haftalık gazeteyi çıkarmaya başlarlar. Bu gazete de parasızlık nedeniyle ancak bir buçuk yıl yayınlanabilir. O günlerde askerden yeni dönen Rupen Maşoyan ile birlikte Babıali'de, Reşit Efendi Han'daki Hagop Aprahamyan Matbaası'nda başyazarlığını Gobelyan'ın üstlendiği Tebi Luys [Işığa Doğru] haftalık dergisini çıkarırlar (1950). Bu dergi de bir buçuk yıl sonra parasızlıktan kapanır. Yervant Gobelyan o sırada yeni kurulmakta olan Ayk [Şafak] günlük gazetesinden aldığı davetle 1953'te Beyrut'a giderek gazetenin yayın yönetmenliğini üstlenir Beyrut'taki Ermenice dergilerde öyküleri yer alır. 1954'te İstanbul'a geri dönerek Marmara gazetesinde çalışır, 1957'de tekrar Beyrut'a döner. Uzun süre Ispürk [Diaspora] haftalık dergisinin ve Sevan yayınevinin yayın kurulunda yer alır. 1965'te Avrupa'ya gitmek üzere geldiği İstanbul'da kalarak Marmara gazetesinin yazı işlerinde görev alır. Hagop Sıvaslıyan'ın çıkardığı Baykar [Mücadele] haftalık gazetesinin de başyazarlığını üstlenir. Gobelyan, gazeteciliğinin yanı sıra 1970'te Gobel Yayınevi'ni kurar. Portsank [Bela] haftalık mizah dergisini dokuz sayı yayınlar. İzleyen yıllarda iki yıl Jamanak [Zaman] gazetesinde, daha sonra yine Marmara gazetesinde çalışır.
Yaşamının son on beş yılında Yervant Gobelyan haftalık Agos [Çığır] gazetesinde görev yaptı, Ermenice ve Türkçe dillerinde yazı ve araştırmaları yayınlandı.
2010 yılının Aralık ayında yaşama veda etti ve Balıklı Ermeni Mezarlığına gömüldü.
Eserleri:
Yerani Te [Keşke], (Tebi Luys Yayını - 1948)
Khıcanıgarner [Mozaikler], (1968)
Aşkarhi İnnerrort Hıraşalikı [Dünyanın Dokuzuncu Harikası],
(Gobel Yayınevi - 1972)
Yeraz Çunetsoğ Martig [Düşsüz Yaşayan İnsanlar],
(Rışduni Karakızyan Edebiyat Dizisi - 1984)
Menk Anunı "Hay Dzağig" Tırink [Ermeni Çiçek Dedik Adına],
(Nork Yayınevi - 1991)
Hoğov Mıgırdıvadzner [Toprakla Vaftiz Edilenler], (Nork Yayınevi - 1992)
Yotn Orı Heğ Mı [Yedi Günde Bir], (Nork Yayınevi - 1995)
Giaynki Lusantsken [Yaşamın Kenarından], (Aras Yayıncılık - 1998)
Memleketini Özleyen Yengeç (Aras Yayıncılık - 1998)
