“Ve bugün, savaş bir yana, gidecek bir yeri bile olmadığını fark etti. Hiçbir yer. Koca bir pazar günü. Bir yaz pazarı. Bu düşünce, onun keyfini de, neşesini de, gücünü de tüketti. Birden çöküverdi. İçindeki boşluk yeniden büyümeye başladı. Yapacak bir şeyi olmamanın, terk edilmiş olmanın, kimsede ilgi uyandırmamanın, yapayalnız kalmanın boşluğu.”