Şu kitap nasıl Hugo ödülü alabilir aklım almıyor ya. Ana karakter bildiğin Harry Potter çakması, olay birebir kopya. Zaman-mekan geçişleri desen sanki film çekiyormuş da sahneler arası geçiş yapıyormuş gibi. Çat diye farklı bir şeye geçiyor ortada bırakıyor insanı. Çocuk okula başlayacak mesela, "seni okula yazdıralım" diyorlar, bir sonraki sayfada çocuk okula başlamış hatta oradaki çocuklarla tartışmaya girmiş oluyor.
Bir tane yan karakter var, vampir olduğunu kitabın yarısına gelince anlıyorsunuz. Yazar, karaktere hiçbir vampir özelliği yazmadığı halde pelerininden onun vampir olduğunu anlamamızı bekliyor.
O diyalogları okurken ben utandım ya bu adam nasıl yazarken utanmıyor? Konuşmalardaki o vurucu cümleler bile o kadar çiğ ki...
Kitabın iki tane iyi yanı var:
1- Kısa olması.
2- Çizimler.