İş, kelimelere mecbur olmadan da anlaşabilmekte. Zaten iletişim, nasıl olursa olsun, üzerinde anlaşılan bir şeylerin arada akmaya devam etmesi değil mi?
Hep üretmek, hep tüketmek. Sürekli üretimle tüketim arasında gerilip kalmış minicik bir özneden öte ne ki günümüz insanı. Çağdaş uygarlık vere vere bunu verebildi ona. Oysa daha yüce, daha anlamlı uğraşlar yaraşmaz mı insana?