Betimlemelere laf yok, konuya da. Zola, akımının manifestosu niteliğinde yozlaşmayı derin bir gerçekçilikle yazmış; hepsine tamam. Ama ben beğenmedim açıkçası, beğenemedim. Yazarın kalitesini tartışamam, başka kitaplarını okumadım fakat hakkında az çok bir şeyler biliyorum. Daha fazlasını bekledim sırf bu yüzden. Lakin yeterince fazlasını verdiğini de biliyordum. Eksik, bir o kadar da fazla geldi bana roman. Umduğum tadı alamadım. Belki de bana uygun olmadığındandı, bilemiyorum. Mesela Nana ve Fontan'ın ilişkisi dram türünde bir filmden çıkagelmiş gibiydi ki buna da hayatın gerçekleri diyoruz. Estetikten uzak ve bir o kadar da estetik bir roman bulamazsınız sanırım. Gerçekten ince ince işlemiş kokuşmuşluğu Zola.
Öneri hususunda tarafsız bölge olmayı seçiyorum, en iyisi biraz araştırıp okumaya öyle karar vermeniz.
