Bu 5 kısa hikâyede 5 farklı insanın nasıl öldüklerini okuduk.
Ölüme giderken hepsinin birbirinden farklı duygu ve düşünceleri vardı.
Hepsinin de cenazeleri farklı şekillerde kalktı çünkü hepsinin de sınıfları birbirinden farklıydı.
Hikayeler çok kısaydı ve kısa ,net cümlelerle anlatılmıştı.
Ölen o kişilerin ölümü kucaklarken ki yalnızlığı, tek başınalığı ve ölümün o her tarafı saran sessizliĝi yine aynı doğrultuda gayet net ve derin bir şekilde aktarılmıştı.
Ve bu arada;
Ölenin yakınları da dahil olmak üzere cenazeye katılan herkesin, hayat devam ediyor düstüru ile ilk 5 dakikadan sonra kaldikları yerden devam ediyor olması da ayrıca üzerinde düşunülmesi gereken bir durumdu.
Oysa ki biraz duygu,
biraz düşünce,
biraz empati,
biraz durmanın gerekliliği...
Bu kadar az öz ve kısa bir anlatımla bize hayatın hızına mola verdiren òyküler...
Evet; "nasıl ölünür"ü kısa bir şekilde anlatırken Zola, aslında bizde; uzun bir düşünceler silsilesinin de kapısını aralamıştı...
Aslında bize hiçte uzak olmayan ama hatırlamaktan kaçındığımız.