Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Northern Lights
Philip PullmanNorthern Lights Yorumları ve İncelemeleri
Northern Lights yorumları ve incelemelerini, Northern Lights kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Northern Lights puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.310 üzerinden
Fantastik kitap sevenler için güzel olabilir ancak ben çok sevdiğimi söyleyemeyeceğim, karakterlere bir türlü ısınamadım . Oysa oğlum okumaya başladığımda çok seveceğimi söylemişti. Sanırım gençlere göre bir hikaye..
428 syf.
10/10 puan verdi
Dizisini izlediğimden beri kitaplarını hemen okumak istediğim bir seriydi. Yeni baskısı çıkar çıkmaz aldım ve şu sıralar ne kadar meşgul olsam da okumadan edemedim.
Öncelikle dizi kitaplara beklediğimden çok daha fazla sadık kalmış. Bu yüzden olanları bilmeme rağmen kitabı yine aynı heyecanla sonunu bilmiyormuş gibi okuyabildim.
Kesinlikle muhteşem bir kitaptı. Başından sonuna kadar hiç sıkılmadan okudum. Özellikle II. ve III. kısımlar o kadar heyecanlıydı ki elimden düşmedi kitap.
Serinin konusu kesinlikle çok orijinal ve ilgi çekici. Hem yarattığı evren hem de olaylar dizisi insanı içine çeken türden.
Öncelikle tüm kitaba hakim olan insanlar ve cinlerin bağı kesinlikle çok etkileyici ve bu bağın ne kadar özel olduğu size hissettiriliyor. Yeri geldiğinde bu bağ hakkındaki şeyler karşısında kanınız donuyor resmen.
Mekanlar, karakterler çok güzel anlatılıyor. Dizideki oyuncu seçimleri de çok iyi olduğu için izlerken de karakterlerden çok etkilenmiştim. Aynı hissiyatı okurken de tatmin edici bir şekilde aldım.
Kuzeyde geçen yerlerde yeri geldiğinde soğuğu ben bile hissettim. Burada çevirmenin de kesinlikle çok iyi bir iş çıkarmış olduğunu görebiliriz.
Kitap boyu tam olarak açıklanmayan bazı şeyler özellikle sonlarda açıklığa kavuşuyor ve yazarın kurgusunu döndürdüğü ana fikrin ne kadar etkileyici olduğunu fark ediyorsunuz.
İlk kitaptan sonra hem dizinin hem serinin olması gerekenden daha az bilindiği gerçeğine tekrardan şaşırıyorum. Böyle bir seriyi fantastik, bilim kurgu seven herkes mutlaka okumalı bence.
Arka kapaktaki övgülerin abartı değil de doğru çıktığı nadir kitaplardan diyebilirim. Okuyun, okutturun.
Öncelikle herkese merhaba, Altın Pusulayı bir tavsiye üzerine aldım ve birçok okurun da bu kitabı çok çok beğendiğini yapılan incelemelerde gördüm. Öncelikle bu kitabın (aynı İckabog'da olduğu gibi) asla bir çocuk kitabı olduğunu düşünmüyorum. Açıkçası diğer okurlar kadar ben kitabı beğenemedim. Daha doğrusu çok arada kaldım. Beğenmememin sebebi anlatım ve konunun fantastik ile bilim kurgu arasında gidip gelmesi. Kitap 250.sayfaya kadar bir türlü akmadı. Hiç sürükleyici değildi. Ama 250'den sonra işler değişti ve kitap göz açıp kapayıncaya kadar bitti. Kitap her ne kadar fantastik olarak kategorize edilsede bilim kurguya çeken tarafları da vardı bence ve bu ikili durum beni biraz sıktı. Bunun dışında karakterleri çok çook sevdim. Özellikle Lyra ve Pantalaimon'un arasındaki bağa, Lyra'nın olaylara karşı verdiği zekice tepkilere hayran kaldım. Yazarın kurduğu fantastik evreni çok beğendim. Kışı çok seven biri olarak böyle bir evreni okumak gerçekten masal okur, dinler gibi hissettirdi. Sonu ise bilmiyorum sonuna çok bayıldığımı söyleyemeyeceğim. Kısacası toplamam gerekirse; kurguyu, fantastik evreni, karakterleri vs. çok sevdim. Ama anlatımdan dolayı kitabın bir türlü akmaması beni sıktı. İkinci kitabı okumak ile okumamak arasında gidip geliyorum..
Karanlık Cevher serisinin ilk kitabı. Hatta BBC harika bir dizi uyarlaması yaptı, kadro mükemmel bir ara ona da göz gezdirin.
Gelelim konuya. Doğduğunuz andan itibaren asla yalnız olamayacağınızı hayal edin. Bir daemon'unuz (buna çeviride cin demişlerdi yanlış hatırlamıyorsam) olabileceğini, bir daemonla doğduğunuzu hayal edin. Daemonlar her türden bir hayvan olabilir. Bir kedi. Bir fare. Bir sincap. Bir fare. Bir maymun. Bir kurt... Ya da belki bir leopar, bir şahin ya da bir yunus. Daemonunuzun size bağlı olduğunu ve sizin bir parçanız olduğunu hayal edin. Sonra dahası var. Bizimkine çok benzeyen bir dünya var ama tam olarak da bizimki gibi değil.
Kiliseler, siyaset, güç mücadeleleri, gizemler, açgözlülük ve tüm bunların ardında korku, ölüm korkusu ve doymak bilmeyen bir çare bulma arzusu var.
Çocuk kitabı denilen bu serinin çocuk kitabı olmak ile uzaktan yakından bir alakası da yok. Belki ilk kitapta bu çok anlaşılmıyor fakat serinin diğer kitapları ile ne demek istediğimi anlayacaksınız.
senin en temem duygun hangi hayvan?
İlk günah insanın birliğin içinde de olsa diğer insanlardan farklı olduğunu fark etmesi ve diğerlerinden eksik ya da fazla olduğu için utanç, kıskançlık, kibir duymasıydı. Bu ilk günahın fiziksel karşılığının en küçük birimi toz, ergenlik çağını geçmiş insanların üzerine toplanır. Çünkü çocuklar kendilerinin diğerlerinden ayrımını yetişkinler kadar keskin bir şekilde fark etmez. Ne zaman kişinin kendiyle ilgili fikirleri sabitleşir, kişi ilk günahın farklı uzantılarından muzdarip hale gelir. Bu kendilik bilincimizi meydana getiren şey ise duygularımız, ruhumuz diyebileceğimiz “bizi, biz yapan” hallerimiz. Duygularımız olmasa hayat çok daha kolay olur, diye düşündüğümüz zamanlarımız olmuştur. Ama biliriz ki hissetmekten vazgeçtiğimizde kötü duygularla beraber hayatı anlamlı kılan zevk, haz, neşeyi de yitiririz; duygular yaşamın sürekliliği için gerekli çabaya çapa atmamıza yarar, vazgeçilemezdir. Bir amacımız olduğunda, ona duygusal bir motivasyonla bağlıysak müthiş bir yaratım gücü açığa çıkar ve bu enerji bize başka dünyaların kapılarını açar. Mesela kardeşini kanserden kaybetmiş bir biyolog ya da hamile bir kadının bebeğinin geleceği için kendisine verdiği bakım sadece bu eylemlerin birinci derece muhattaplarını değil, tüm insanlığı etkileyen sonuçlar doğurur. İnsanlar hayat amaçlarını bildikleri takdirde bu amaca giden yollarda fire vermemek adına kaderi manipüle etmek isteyebilirlerdi; bu yüzden bu dünyaya neden geldiklerini bilmeden, seçimlerini özgür iradeyle verdiklerini zannederek tam da yaşamaları gereken hayatı yaşarlar.
Lyra’nın dünyasına yolculuk
Philip Pullman’ın ne yazık ki hakettiği değeri görememiş üçlemesinin ilk kitabı. İçerdiği dinsel göndermeler ve felsefi alt yapısı eleştirilere maruz kalmış ne yazık ki. Ama kesinlikle okuduğum en iyi fantastik eserlerden biridir. Lyra’nın dünyası insanı içine çekiyor ve evreni algılamak üzerine insanı düşüncelere sevk ediyor. İster bir masal olarak ister felsefi bir eser olarak düşünün her şekilde önerebilirim. Devam kitaplarını ardı ardına okudum ve bir bütün olarak keşke birkaç kitap daha eklenseydi seriye dedim çünkü doyamadığımı farkettim. Benim için güzel bir dünyaya kaçış gibiydi Lyra kızımızın ve cini Pantalaimon’un rehberliğinde, ve tabi ki cesur zırhlı ayı Iorek Byrnison’ı da unutmamak gerek.
432 syf.
9/10 puan verdi
Bu evrenle BBC'nin uyarladığı aynı isimli His Dark Materials dizisi sayesinde tanıştım. Dizi başarılı bir şekilde evreni anlattığı ve bu evren son derece ilgimi çektiği için kitapları okumaya karar verdim.
Dizinin ilk sezonunu soluksuz izlemiştim ve ilk kitapta da evrene dair çok daha fazla şey göreceğimi düşünüp heyecanlanmıştım fakat aksine, dizide biraz daha fazla olaya yer verilmiş ve kitaba da son derece sadık kalınmış. Yine de olacakları bilerek ilerlemek okuma zevkimi hiç köreltmedi çünkü yazarın yarattığı evrenin yanı sıra, bu kez de anlatım diline hayran kaladım. Ayrıca karakterler çok bağlayıcı ve ilgi çekici, oldukça iyi yaratılmışlar.
İlk kitapta Lyra'nın kuzeye yolculuğunun sebebi ve maceraları anlatılıyor. Her bölüm, her sayfa dolu dolu; buna rağmen yazar o kadar güzel ve kendi ayağı üzerinde duran bir evren yaratmış ki, sanıyorum ilk kitaptaki olaylar sadece bir başlangıç. Philip Pullman cinleri, insanlarla aralarındaki bağları ve gerekli temel bilgileri çok güzel aktarmış, dolayısıyla okurken eksiklik hissetmiyorsunuz. Ayrıca bu evrendeki nispeten farklı toplumsal alışkanlıkları da bağlam içerisinde çok güzel yedirdiği için okumanın hiçbir anında "çiğ kalmış" hissiyatı oluşmadı bende. Yazarın anlatımı ve betimlemeleri yerli yerinde, sizi hiç sıkmadan kolaylıkla o anı gözünüzde canlandırabilmenizi sağlıyor.
Sonuç olarak karakterler son derece bağlayıcı, olaylar heyecanlı, anlatım çok güzel ve evren de sağlam temeller üzerine kurulmuş. Dolayısıyla her fantastik-macera severe hitap eder.
İçinde gizemli nesneler, derin politik olayların olduğu fantastik bir roman. Baş kahraman ise bir çocuk.
Ayrıntılı kitap incelemesi:
kitapokurum.blogspot.com/2021/03/philip-...
Dikkat spoiler içerir.
Lyra ve cini Pantalaimon, Londra'da Jordan Kolejinde yaşamaktadır. Amcası Lord Asriel'e bir suikast girişimi olduğunu öğrenir ve engeller. Kolej başkanı da soruları cevaplayan bir aletiyometre vererek onu Mrs. Coulter'e gönderir. Şehirde sürekli çocuklar Humhum'lar tarafından kaçırılmaktadır ve Kuzey Işıkları'na Toz adı verilen bir madde ile yaklaşarak farklı evrenlere gidilebileceği düşünülmektedir. Coulter'den kaçan Lyra, çinganlara sığınır ve orada babasının Asriel, annesinin Coulter olduğunu öğrenir. Çocukların cinlerini kesmektedirler ve çinganlar John Faa ve Farder Coram ve diğerleri ile çocukları kurtarmaya kuzeye yola çıkarlar. Burada zırhlı ayı Iorey Byrnison ile karşılaşan ekip çocukları kurtarır. Bunların arasında süt annesi çingan Costa'nın oğlu Tony ve Kolejden arkadaşı Roger da vardır. Zırhlı ayı klanına cadı kraliçesi Serefina Pekkala yardımıyla gidern Lyra orada esir olan babasını kurtaracaktır. Ama önce kral Iofur Raknison'u kandırması gerekir. Iofur ve Iorey dövüşür. Iorey yeni kral olur. Lyra babasının yanına gider ama o Roger'ın cinini kurban ederek çıkacak olan enerji ile diğer evrene gitmeyi planlamıştır. Acaba Lyra ve cini bu ile engel olabilecek midir? Çingan kafilesine ne olmuştur? Coulter hala yaşamakta mıdır? Iorey ile olan ilişkisi nasıl devam edecektir? Soluksuz okunan bir roman.
Zor Başlayan, Kürek İle Ağzınıza Vuran Bir Sonla Kuzey Işıkları Efenim
Bana kitap okuma alışkanlığını kazandıran Pullman’ın “Kuzey Işıkları” hatırladığımdan daha farklıydı. Kitabın ilk 230 sayfasının sadece bilgi yağmuru olması, ve başlarda yaşanan olayların arka planda kalması baya can sıkıcıydı. Fakat hikaye sonradan kendisini toparlayıp, baya hızlı bir şekilde ilerledi. İlk yarısı ne kadar yavaş ise ikinci yarısı