Oblomov
İvan GonçarovOblomov Sözleri ve Alıntıları
Oblomov sözleri ve alıntılarını, Oblomov kitap alıntılarını, Oblomov en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Birbirlerini anlamaya çalışmaktan vazgeçtiler. Hem artık kendilerini bile anlayamıyorlardı.
Her şeyi biliyorum ve anlıyorum ama gücüm ve hevesim yok.
"Beni seviyor." Bu düşünceyle gururlandı. Hayatı ışıldıyordu. Önünde büyülü bir geçit açılıverdi. Her şey son zamanlarda hiç olmadığı kadar renklenip güzelleşti.
O akıldan çok daha önemli bir şeye sahip : dürüst ve bağlı bir kalp ! Bu, yaşamı boyunca zarara uğratmadan taşıdığı benzersiz bir gömü. İnsanlar onu devirdiler, o bunlara ilgisiz kaldı, sonunda uyuştu, kırıldı, düş kırıklığına uğradı ; yaşama gücünü kaybetti, fakat dürüstlüğünü ve sadakatini kaybetmedi.
Fakat aşkın bazen böyle birden geldiğini duymuş ve okumuştu.
"Peki neden korkuyorsun ?"
"Size imrenmekten. Senin mutluluğun, içinde acı ve boşa giden yaşamımı görebildiğim bir ayna gibi."
Baş başa buluşmaların, gün doğumu ve batımının, tutkulu bakışların, büyüleyici şarkıların sonunun bu olacağı kesindi zaten ! Aşk maceraları böyledir ! İnsan önce evlenmeli sonra pembe düşlere dalmalı...
Hatıralar gerçek mutluluğun hatıraları olduğunda güzeldir fakat güç iyileşen yaralarla birleştiğinde yanan bir acıdır.
"Mutluluk ! Mutluluk ! Ne kadar da zayıf ve duyarlı !"
Yüreğimin bir köşesinde ona ait bir yer var...
" Korkuyorsunuz " dedi etkili bir sesle, " uçurumun dibine düşmekten korkuyorsunuz. Eğer sizi sevmekten vazgeçersem budala durumuna düşmekten korkuyorsunuz. "
Birbirlerini sürekli görürlerdi fakat konuşacak şeylerini yıllar önce tüketmişlerdi.
Mesela deniz. Bırakalım yerinde dursun ! Sizi karasevdaya sürüklemek dışında bir işe yaramaz. Bakınca sizi ağlatır. Uçsuz bucaksız suyun manzarası yüreğinizi dağlar.
Varlığı topluma hiçbir şey kazandırmadığı gibi, yokluğu da bir şey yitirtmiyordu.
Sonra derin düşüncelere daldı. Aşkın ışıklı ve bulutsuz sevincinin geçtiğini hissetti. Artık aşk gerçek bir ödev halini almıştı. Bütün hayatıyla karışıyor, gündelik olayların bir parçası oluyordu.