Oğuz Atay'a Armağan - Türk Edebiyatının Oyun/Bozan'ı Sözleri ve Alıntıları
Oğuz Atay'a Armağan - Türk Edebiyatının Oyun/Bozan'ı sözleri ve alıntılarını, Oğuz Atay'a Armağan - Türk Edebiyatının Oyun/Bozan'ı kitap alıntılarını, Oğuz Atay'a Armağan - Türk Edebiyatının Oyun/Bozan'ı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Olmadı! Talihsiz biz cümle!
Orhan Pamuk: 1972 yılında Tutunamayanlar'ı çıkar çıkmaz aldım, okudum ve bir daha okudum.... Yirmi yaşındaydım....
Yirmi yaş büyük olsaydım bu kitabı ben de yazabilirdim.
Sayfa 50Kitabı okudu
#Murathan Mungan#
Bir tutunma kurumu olarak " çekirdek aile " insana bazen kendini ıskalatıyor.
Sayfa 109Kitabı okudu
"Orhan Pamuk" gözünden...
İki türlü Oğuz Atay okuru vardır.
1. "Ah canım Selim!" duyarlılığına ilgi duyan kültür ve melodram düşkünü okur.
2. "Bat Dünya Bat!" sinizmini seven alaycı olur.
Ben ikinci takımdanım ve birincilerin Oğuz Atay' dan pek bir şey anladıklarını sanmıyorum.
Sayfa 51Kitabı okudu
Bütün hayatımız, yaşadıklarımız ile
düşündüklerimiz arasındaki masum çelişkiden ibarettir..
Bütün rahatsızlıklar, insanların kendi dünyalarının dışında kalmalarından geliyor.
Sayfa 375Kitabı okudu
"Perihan Mağden" gözünden
Hâlbuki Oğuz Atay çok samimi bir yazardı ve bir nevi modern Türk Dostoyevskisi gibi bir şeydi.
Sayfa 48Kitabı okudu
Murathan Mungan'dan Oğuz Atay'a
Edebiyat camiası içinde de artık seviliyorsun üstadım, yazarlar seni artık rahatlıkla sevdikleri yazarlar arasında sayabiliyorlar, çünkü artık ölüsün, kimseyle yarışmıyorsun, varlığın kimseyi tehdit etmiyor, yeni bir kitapla söz almıyorsun.
Sayfa 109Kitabı okudu
İyi geçinmek iki kişinin kusursuz olmasıyla değil, birbirlerinin kusurlarını hoş görmesiyle olur…
#Murathan Mungan#
Çocuk kalmış toplumların katilleri de çocuk oluyor; kibritle oynarken çok sık yangın çıkarıyorlar.
Sayfa 109Kitabı okudu
Biz, çayın yalnızlığa iyi gelen tarafını da severiz.
Çok konuşuyorum kendimle bugünlerde. Ne yapayım? Başkalarının sohbetinden hoşlanmaz oldum.
Kimseye göstermem üzüntümü. Gündüz gülerim, geceleri yalnız ağlarım.
Onları öfkeme layık bulmuyorum.
Üslub, Türkçesiyle biçem, ağır basıyordu bu romanlarda. "Kendini" anlatıyordu yazar. Öyle denilebilirdi, dışarıdan bakan bir okur olarak. Olsa olsa başkahraman, yazardır. Öyle midir acaba, kendimizi tanıyabilir miyiz iyice? Ne denli, ne ölçüde, nereye dek? Büyük yazarlar kendilerini anlatarak tüm insanlığın gerçeklerini ortaya çıkarmışlar. Bir ucundan başlamışlar işe, ne kadar ortaya koymuşlarsa, işte o kadarıyla bir insan gerçeğini öğrenmişiz onlardan. Atay'ın kahramanı da kendi sandığı bir kişiydi. Onun iç ve dış evreniydi baş konusu.
Kolay okumalar, hızlı sevgiler, beğeniler, alışkanlıklardan koptuğumuz, kopabildiğimiz, rahat ve geniş zamanlarımızı güç bir kitabı çözmeye, sevmeye, ondan bir şeyler almaya, öğrenmeye ayırabildiğimiz bir gün, Atay'ın romanlarını çok sevecegiz.
Sayfa 27 - Oğuz Atay İçin, Oktay AkbalKitabı okudu
Kafam, cam kırıklarıyla dolu doktor. Beynimin her hareketinde, düşüncelerim acıyor.