Schweigger’in Osmanlı idare düzenini köleliğe dayandıran ve hiyerarşide herkesin birbirinden korkması ve bu nedenle de hayat tehlikesi altında her emri kusursuz olarak yerine getirmeye dayanan tasviri,[52] kuşkusuz daha âkil ve bilgili bir gözlemcininki ile ters düşer.