Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet
Taha AkyolEn Eski Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet Gönderileri
En Eski Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet kitaplarını, en eski Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet sözleri ve alıntılarını, en eski Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet yazarlarını, en eski Osmanlı ve İran'da Mezhep Ve Devlet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Mezhep savaşları ve baskıları, bir mezhebin “iyi’, ötekinin “kötü” olmasından değil, sosyolojik ve özellikle siyasi şartlardan kaynaklanır. Anadolu Alevilerine yapılan zulümden bir mezhep olarak Sünniliği sorumlu tutmak, “tarih dışı” bir önyargı olur.
Sayfa 34Kitabı okudu
19. Yüzyıl başlarında İstanbul nüfusunun beşte birinin Bektaşi olması da bu hoşgörülü tarikatın önemini göstermektedir.
Sayfa 17 - Milliyet YayınlarıKitabı okudu
Tarihin bilinmesi, geleceği düşünmek için zaruridir... İnsan geçmişini ne kadar iyi tanırsa, onun o ölçüde daha az kölesi olur...
Sayfa 246 - Milliyet YayınlarıKitabı okudu
Tarihçi uzun süre ölü kahramanlara methiye veya lanet dağıtmakla yüklü bir cins taraf yargıcı rolü oynamıştır. Bu tavrın, güçlü bir şekilde kök salmış bir içgüdüye tekabül ettiğine inanmak gerekmektedir..
Kuruluş ve yükseliş dönemleri diye nitelenen bu dönemlerin temel özelliği bu dinsel çeşitlilikti. Hacı Bektaş halifelerinden Abdal Musa’yı seferlerde bu dönemde görürüz. Geyikli Baba’yı Osmanlı beyleriyle ilişki içinde yine bu dönemde görürüz. Fatih Sultan Mehmed’in yanında Fazlullah-ı Hurufi’nin dervişlerini yine bu dönemde görürüz... Dinsel çeşitliliğin en çarpıcı sembolik örneklerinden birine Fatih Sultan Mehmed’in İstanbul’u fethi sırasında yanında bulundurduğu iki akıl hocasına tanık oluruz: Molla Gürani ve Akşemseddin. Bir din bürokratı ve bir halk İslamı önderi.
Wittek’e göre
Ulema bir idarî teşkilatın kurulması ve inkişafı için lazım olan kuvvet ve selahiyete sahipti... Ulema, eski İslam geleneklerine ilave olarak, bir de gayrimüslimler, özellikle Hıristiyan ve Museviler hakkında hoşgörü göstermek esasını getirdiler. Bu hoşgörü ulemanın takip ettiği malî siyasetlerle pek yakından ilgili idi: Gösterilen hoşgörüye karşı gayrimüslimlerden bir vergi almak.
Şah Ismail
Safevi kuvvetleri İran’da bir baştan öbür başa yürürken, Sünnilere kılıç zoruyla Şiiliği empoze etmiş, bunu kabul etmek istemeyen Sünnilere karşı gaddarca davranılmış ve çoğu öldürülmüştür
Prof. İnalcık’ın yazdığı gibi:
Otman Baba hareketi Osmanlı toplumunun ayrışmış (segmented, “kenar”daki) gruplarıyla, uç gazileri ve Yörüklerle kaynaşmıştır. Bunlar 1416’da Şeyh Bedreddin liderliğinde kapsamlı bir isyan hareketine girişmişlerdi. Otman Baba’nın etkin olduğu bölge de bu Bedreddin isyanının gerçekleştiği bölgedir. Yörükler, Osmanlı sultanlarının merkeziyetçi-bürokratik rejimi yüzünden büyük sıkıntılara uğradıkları şeklinde kuvvetli bir duygu taşıyorlardı...