Kitabın baş kişisi Arthur Schnitzler soylu bir katolik ailenin çocuğudur. Eğitimli ve entellektüel bir insan olmasına rağmen hayatını Palyaçoluk yaparak idame eder. Ailesinin ve içinde yaşadığı toplumun değerleriyle çatışma halindedir. Palyaçoluk yaparak kendini daha bağımsız ve toplumun dindar ve tutucu yapısından kopmuş daha özgür hisseder. Sonra bir kadına aşık olur, kadınla birlikte yaşamaya başlar. Çok mutludur, ikisi de birbirine aşıktır. Fakat kadın kilisenin üzerinde kurduğu baskıdan bunalmıştır,dinsiz biriyle evlilik dışı ilişki yaşadığı için, toplumun tepkisini görmektedir; bu sebeple sevgilisinin kendi mezhebine geçmesini ister, fakat bunun riyakarlık olacağını düşündüğü için açıkca söyleyemez, sürekli ima eder. Bir gün kadın baskılara dayanamayarak Palyaçoyu terk eder. O andan sonra Palyaçonun hayatı değişir, hiçbir şey eskisi gibi olmaz, önce sanatından vazgeçer sonra yaşadığı toplumun sahip olduğu tüm değerlere karşı saygısını kaybeder. ilginç bir biçimde bu romandaki en açık, kendisini en çok belli eden karakter Palyaçodur, diğer bütün karakterler riyakar, kendini gizleyen, iki yüzlü karakterlerdir. Trajik bir çelişkidir bu.
Bu roman yayımlandığı yıllarda katolik kilisesinin tepkisini çekmiştir ve yıllar sonra bu romanın ve içerdiği fikirlerin değerinin farkına varılmış ve yazar bu romanı ile nobel ödülü kazanmıştır.
Heinrich Böll ün suçluluk duygusuyla nasıl başa çıkılacağı ve idealizme nasıl ulaşılacağı -inanılacak bir şeyin nasıl bulunacağı- hakkındaki etkileyici düşüncesi, yormayan diliyle, onun savaş sonrası Alman bilincinde neden bu kadar istenmeyen
