Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Pan
Knut HamsunEn Yeni Pan Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Pan sözleri ve alıntılarını, en yeni Pan kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben yazarı "Açlık" kitabıyla tanıdım.Bu kitabı onun gölgesinde kalsa da ben ikisini de çok sevdim.Pan tam klasiklere yaraşır akıcı, sade,nahif bir aşk romanı.Kitabın en sevdiğim bölümünü paylaşmaya karar verdim.Kısaltmak istedim ama her cümlesi o kadar içime işledi ki kırpacak tek bir cümle bulamadım.Kısa bir hikaye,uzun bir inceleme olacak.
"Dört yanı duvarlarla örülmüş bir kuleye bir kız hapsedilmişti.Bir erkeği seviyordu.Neden mi sevdi? Bunu rüzgara,yıldızlara sor; hayatı yaratan Tanrı'ya sor! Çünkü bu gibi şeyleri bilse bilse o bilir.Erkek de kızın dostuydu,aşığıydı; ama zaman geçti,günlerden bir gün erkek bir başka kız gördü,görür görmez fikri değişti.
Bir delikanlı nasıl severse,erkek ilk kızı öyle sevmişti.Onun için Tanrı'nın inayeti diyor,ona "Kumrum benim!" diye hitap ediyordu;bağrı ateşli ve dalgalıydı kızın.Erkek ona,"Kalbini bana ver!" dedi.Kız verdi.Erkek ona,"Senden bir şey rica edebilir miyim,sevgilim?" derdi.Kız kendinden geçmiş "Evet!" cevabını verirdi.Kız ona her şeyini verdi,erkek ona bir teşekkür bile etmedi.
Erkek öteki kızı bir köle,bir deli,bir yoksul nasıl severse öyle sevdi.Neden mi sevdi? Bunu yollardaki tozlara,düşen yapraklara sor; hayatın esrarlı Tanrısına sor! Çünkü bu gibi şeyleri bilse bilse o bilir.Bu kız erkeğe hiçbir şey vermedi,hayır,hiçbir şey vermedi,ama erkek yine de ona teşekkür etti.Kız ona,"Huzurunu,aklını bana ver!" dedi.Erkek yalnız bir şeye,kızın kendi hayatını istememiş olmasına yerindi."
Knut Hamsun'un okuduğum ilk kitabı Açlık'tı. Gençlik yıllarında yaşadığı açlıktan ilham alarak yazdığı gerçeğini de göz önünde bulundurursak, çok gerçekçi ve vurucu bir kitaptı.
Uzun zaman sonra Pan ile devam ettim Hamsun'a. Tarz olarak cok daha farklı bir kitap tabiki. Bir dağ evinde köpeği ile yaşayan, avcılıkla geçinen teğmen Thomas Glahn'ın Edvarda ile aşkını anlatıyor. Bu gurur,kıskançlık ve hırs sebebiyle gelgitler yaşayan bir ilişki. Ama öyle duygu seli cümleleri, melankolik bir hava ve ruhsal betimler yok. Olabildiğince sade bir anlatım var, neyse o.
Ben kitapta bu aşk öyküsünden ziyade Glahn'ın ne yapacağını bilemediginde yaşadığı bocalamaları ve doğa olan ilişkisini okumayı sevdim. Pan kelimesi Yunan mitolojisinde kır ve çobanların tanrısı anlamına geliyormuş zaten. İsabetli bir isim.
Önsözde Behçet Necatigil tarafından hazırlanmış Hamsun'un zorlu hayatının özeti var. Çeviri de ona ait. Bence tanışılması gereken bir yazar. Bir sonraki hedefim Benoli ve Rose ikilemesi olacak inşallah. Ama Knut Hamsun okumak isterseniz önce Açlık'ı okuyun, hatta kesin okuyun.
🖋Knut Hamsun, 4 Ağustos 1859 yılında Norveç’in kuzeyinde Lom kasabasında doğmuştur. Yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiş ve resmî bir eğitim görmemiştir. Çocukluğu çalışmakla geçirmiş Amerika’ya giderek orada yapamayıp tekrar Avrupa’ya dönmek isterken açlığının getirdiği acıyla gemi güvertesinde sıtma nöbetine tutulmuş, eline kurşun kalem alarak bir kağıt parçasına yazmaya başlamış ;
“Yumruğunu yemedikçe kimsenin bırakıp gitmediği o garip şehir Kristiania’da aç açına sürttüğüm günlerdeydi. Tavan arasında uyanık yatıyordum, alt katta bir saatin altıyı vurduğunu duydum. Hafif aydınlanmıştı ortalık; insanlar merdivenleri inip çıkmaya başlamışlardı...”
Açlık romanıydı bu yazdığı.. Şöhretine ilk basamağıydı. 1920 yılında Nobel ödülü alan yazar II. Dünya Savaşında Norveç’in işgal edilmesi sırasında Almanları desteklemesi, Nazilerle işbirliği yapması edebiyatçı kimliğini ve saygınlığını zedelemiş, yapıtları ölümünden sonra ele alınıp dünyanın beğenisine sunulmuştur.
“Pan” kitabı ‘Teğmen Thomas Glahn’ın Notlarından’ alt başlığıyla Behçet Necatigil’in müthiş çevirisi ve önsözüyle okuyucuya sunulmuş bir eserdir. Güçlü bir aşk hikayesi ve tabiatın güzelliklerini konu alan eserde psikolojik tahliller ve doğa tasvirleri ön plana çıkmış. Beklentimi daha yüksek tutmuş olsam da Çok beğenerek okuduğumu söyleyebilirim. Kitaplarla ve sevgiyle kalınız
Pan Hakkında Düşüncelerim
Okumadan önce yorumlara baktığımda tasvirlerin güzelliğinden bahsedilmişti. Evet yer yer güzeldi ama çok da ahım şahım bir güzelliği yoktu. Belki de çok büyük doğa tasvirleri bekledigim için hayal kırıklığına uğradım, bilemiyorum. Ruhsal çöküşün güzel anlatıldığını söyleyebilirim ama. Glahn'ın iç çatışması kitabın sonlarına doğru farklı bir boyut kazandı bana göre. Daha yoğun ve güzel. Bu sebeple kitabın 2. yarısını daha çok sevdim.
SPOİLER İÇEREBİLİR!
Kitabın özeti; "En çok seven, en çok yaralanandır." Edvarda'nın sinsiliği kitap boyunca beni sinir etti. Sevmesini bilmeyene sevgini sunarsan, sevgini alır ayağının altında bir böcek gibi ezer.
Bir husus daha var ki kalbinin dolu olduğunu bildiğin halde seni sevdiğini söyleyeni sevmek, seni sevmediği halde ümit vereni sevmekten daha zordur. Ah Eva! Bu kitabın en masum insanı sendin. Ama sen de günahkardın.
Pan
Yazar insan ve doğaya olan aşkını öyle bir dille anlatmış ki okumamak elde değil. Bugüne kadar okuduğumuz çoğu kitaptan ayrılan bir bakış açısı mevcut. Ve kitapta insana anlatılan iki aşk var birinde erkek kadını nasıl mı sevdi ??? Bunu kitabı okuyarak görebilirsin . Ikincisini ise başka bir kadın erkegi nasıl mi sevdi iste erkeğin öteki kızı sevmediği kadar. .... kesinlikle tavsiye ederim.
Arkadaşımın tavsiyesi ile okudum. Uzun zamandır okumanın hayalini kurduğum için beklentim büyük olmuş anlaşılan.
Doğa tasvirleri kısmı iyiydi. Araştırma yapınca Pan isminin Yunan mitolojisinde "Kırın ve çobanların tanrısı" olduğunu öğrendim. Kitabın adının neden Pan olduğu anlaşılır hale geldi, isabetli bir seçim. Bir diğer öğrendiğime göreyse bu kitap bir üçlemenin kitabıymış. Victoria, Pan ve Rose diye devam ediyormuş.
Güçlü bir aşk deniyor kitap için ama ben bir aşk göremedim. Takıntılı bir bağlanış, gelgitli bir ilişki... Tam bir bağ yok anlatılanlarda. Bu eksik buluduğum kısımdı, tam bir etkisini göremedim ben aşkın.
Yine de okurken bir ormanın içine daldığınız, güneşi toprağı ağaçları hissettiğiniz oluyor. İlgilisine tavsiye edilir.
Glahn 30 lu yaşlarda emekli bir teğmen. Kendi halinde, ormanda günü birlik ne varsa avlanarak yaşayan bir adam. Edvarda'nın görüş açısına girmesiyle farklı bir aşk yaşadı. Ormanda sararmış otlar, dingin sular, avcı kafasıyla vahşi bir aşk. Tabiatın vahşiliği, Glahn'ın masum, çocuksu aşkı, ruh devinimleri. Edvarda toy bir kadın 17-18 li yaşlarda, adam hiç olmadığı kadar masum duygularla vahşi doğasına ayak uyduramadığı Aşk gibi denetimsiz bir duygunun. Gereksiz kıskançlıklarından ötürü ayrılık gelip çattığında adam toparlayamadı kendisini. Ormanı terketti, kendisini alkole vurdu... Behçet Necatigilin önsözü ve çevirisini yaptığı bu kitap, kendi tabiriyle "Modern Psikolojinin canlı bir anıtı" niteliğini taşıyan Nobel ödüllü bu eserde ruhunuzdaki gelgitlere engel olamayacaksınız. Keyifli okumalar.
Pan, Teğmen Thomas Glahn'ın notlarından oluşan bir kitap. Onun hayatının bir bölümünü anlatıyor. Teğmen Glahn'ın hikayesi çok etkileyiciydi bana göre. Açıkçası bu eser içime işledi, özellikle o betimlemeler ve aşk hikayesi. Kitabın dili ilk başlarda değişik geldi, ilk ağızdan anlatıldığı için olabilir. Ama genel olarak akıcı ve sürükleyici bir kitap Pan. Ben severek okudum ve herkese de tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
Pan, Teğmen Thomas Ghump' ın anılarını anlattığı bir kitap, kulübesinde köpeğiyle birlikte yaşıyor ve avlanarak yiyecek yemin ediyor. Doğa tasvirleri gerçekten güzel anlatılmış, bu yönüyle Robinson Cruze 'a benziyor. Ama ormanda tamamen yalnız olmadığı için diğer insanlarla da ilişkilerde bulunuyor. Pan, aynı zamanda bir aşk romanı, ama bu yönüyle bence etkileyici değil, aşkı doğu romanlarının daha güzel yaşadığını ve anlattığını düşünüyorum.
224 syf.
9/10 puan verdi
Doğada Tanrı'yı gören bir Teğmen. Kulübede yaşayan, yemeğini avla sağlayan kendi halinde bir erkek. Tek derdi aşk olsun. Bir askerin acımasızlığı ve mantığı tekrar çarptı beni ama yazarımızın tasvirleri, anlatış tarzına bayıldım.