Parkta
Marguerite DurasÖne Çıkan Parkta Gönderileri
Öne Çıkan Parkta kitaplarını, öne çıkan Parkta sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Parkta yazarlarını, öne çıkan Parkta yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Her şeyi değiştiren, binlerce ufak tefek şeydir.
Parkta karşılaşan hizmetçi kadın ve seyyar satıcı adam arasında geçen diyaloglarla örülmüş kısacık bir kitap. Duras’ın o bildiğimiz kesik, eksiltili, bol üç noktalı cümlelerini aramayın, parkta açık havzadayız, uçuşmuşlar.
Cümlelerin başı sonu belli, noktaları kucağında diye, her şey yerli yerinde olacak değil tabi. Duras bu, karmaşaya hürmet esas.
Kadın umudu ve bekleyişi, adam kabullenişi ve teslimiyeti temsil ediyor. Ortalarına incelikli bir ip seriyor Duras. Umut ipi atlayıp adamın, kabulleniş ipi atlatıp kadının tarafına geçiveriyor.
Zemin felsefe döşeli, ışıltılı gelecek yüzüstü çamura saplanırken, geçmiş küçük ve gösterişsiz başını yukarı kaldırıyor. Bir şey olma düşüncesi nasıl da çaresiz bırakıyor kadını ve hiçbir şey olmak nasıl da güçlü kılıyor adamı..Umudun içinde umutsuzluk ve yorgunluk, kabullenişin içinde umut ve yaşama sevinci kımıl kımıl.
Her şey, hayata, mutluluğa, geleceğe dair tüm kavramlar nasıl da kırılgan..Ve şu hepimizin bildiği, hayatın, yanımızdan geçip giderken bile henüz tam başlamamış olduğuna duyduğumuz o zavallı inanç..
Duras işte, elimizden tutup bizi kendimizle çok kalabalık olduğumuz, hem de yapayalnız kaldığımız bir yerde, çırılçıplak bırakıyor, aynalar kırık.
“Her şeyi değiştiren, binlerce ufak tefek şeydir.” Ufak tefek şeyleri karıştırıp felsefe yoğurmuş işte kadın. 
Şirin Etik de fırında içini iyice pişirmiş, bir gram çiğlik kalmamış. Yesenize.
Halimiz de yok zaten...
Değişikliğin bana doğru gelmesi gerek, benim ona doğru gidecek vaktim yok.
Sayfa 20 - Can Sanat Yayınları
“Her şeyi değiştiren, binlerce ufak tefek şeydir.”
Sayfa 23 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Ama siz, karanlıkta olduğunuz için aydınlığı arıyorsunuz. Başka türlüsü mümkün değil. Karanlıkta yaşayamayız.”
Sayfa 58Kitabı okudu
“Benim yaşamam, hayatta olmam dışında, henüz başlamadı. Ve bazen, yazın hava çok güzelken mesela, belki de vaktin geldiğini, bir şeylerin belki benim için de başladığını düşündüğümde korkuyorum, evet kendimi güzel havaya bırakmaktan, istediğim şeyi bir an bile unutmaktan, ayrıntıda boğulmaktan, mühim olanı unutmaktan korkuyorum. Ayrıntıları düşünecek olursam var oluşumun içinde kaybolurum.”
Sayfa 30 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Mutluluğa katlanmak mı zor, yoksa insanlar mı onu yanlış anlıyor bilmiyorum. Belki de ne tür bir mutluluğa ihtiyaç duyduklarını ya da onunla ne yapacaklarını çok iyi bilmiyorlar. Onu ellerinde tutmaya çalışmaktan bile yorgun düşüyor olabilirler.”
Sayfa 59 - Can YayınlarıKitabı okudu