Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Pencereden
Güray SüngüPencereden Yorumları ve İncelemeleri
Pencereden yorumları ve incelemelerini, Pencereden kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Pencereden puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan karmaşık bir yapı. Mizaç özelliklerimizle beraber bir çevreye de doğuyoruz. Yaşadığımız çevre, mizacımız, kültürümüz, ebeveynlerimiz. Hepsi bizi biz yapan , bize etki eden yapılar. Hangisi hangi dönem bize nasıl ciddi etkiler bırakır bu ise çok muamma. Bu yüzden her ebeveyn ilk önce çocuğunun mizacını okumalıdır. Hassas yapıda bir çocuk için bir davranış bazen travmatik hal alabilirken , korkusuz mizaca sahip çocuklarda ise etkisiz kalır. Ayrıca bunlar yalnızca uçlardır. Yani hassas yapıda olmanın da belli dereceleri vardır. Zaten en çok yara alan etkilenen dediğimiz kişiler de hassas mizaçın en ucunda olanlardır. Bu işe doğuştan gelen bir yapıdır. Kişi bunu tercih etme şansı yoktur. Ancak çekingen ya da asosyal dediğimiz kişileri ile bizler davranışlarımız ya da önyargılarımızla oluşturur. O yüzden insanlara bakarken bunu unutmamak gerektiğine inanıyorum. İnsanlardan bizim gibi davranıp, hissetmelerini beklemek en büyük becilliklerden birisi olmalı. Onlara ağır yükler yüklediğimizi dahi fark etmeden yolumuza devam ederken arkamızda birer enkaz bırakıyor olabiliriz. Bu kitap bana bu hisleri , düşünceleri hatırlattı. Ayhan'ın hayat hikayesi bu yorgunluğu ve altında yatan bu sebebleri açık bir şekilde aktarıyor. Bu noktada beğendiğim bir kitap.
Her defasında bir daha okumayacağım dediğim yazarın, bu kitabından da yine çok etkilenmiş olarak ayrılıyorum.. Bir insanın iç dünyasının bu kadar yoğun ve ustaca anlatılabilmesi şaşırtıyor beni.. Hiç tanımadığım, şahidi olmadığım duygularla bağ kuruyorum ister istemez.. Güray Süngü yine şaşırtmadı..
208 syf.
10/10 puan verdi
Kitabı okudum mu yoksa kitabı okumak yerine Ayhan’la yani kitabın ana karakteri ile dertleştim mi inanın bilmiyorum. Açıkçası bu yazının başlangıcını nasıl yapmam gerektiğini de bilmiyorum ki sanırım bu durum giriş cümlemden yeterince anlaşılıyordur.
Güray Süngü, bizi Ayhan’la yağmurlu bir günde tanıştırıyor. Herkesin penceresini sıkı sıkı
Kaç kibar adam tanıdınız ?
Ayhan bildiğiniz kibar adamlardan değil. İnsan kalbi üzerinden riske girmeyen, kendi kemiklerinden başka kimseyi kırmayan biri. Ayhan'ın babası oldukça gürültülü gülüyor. Annesi sessizce ağlayan kadınlardan. Ayhan ikisine de benzemiyor.
Hiç kimseye ve hiç bir yere sığamıyor. Ayhan'ın kavgası içinde. Hersey, herkes uzak geliyor ona. Bir tek pencereden baktıkları yakın ona..Oynayamadığı oyunları oynayan çocukları ve yaşayamadığı hayatı yaşayan insanları izliyor penceresinden.. Buldugu tek huzur noktası o pencere. Herşey, herkes ne kadar uzak, ama orası ne kadar yakın ona. Ayhan böyle biri.
İncelik ve yalnızlığın anlaşıldığı nazenin bir eser..Güray Süngü en sevdiğim yazarlardan..
Yalnızlık bir tercih mi yoksa zorunluluk mu?
Kimi insanlar vardır kırmamak için kırılmış bin yerinden...Artık olacağı yoktur çekilmiştir köşesine ya kırmamak için ya da güvenmediğinden.Ben güvenmediğimden köşeme çekilenlerdenim.Ayhan kırmaktan daha çok kırılmamak için yapıyor bu yalnızlık tercihini.Çünkü hassas, kırılmaya doymuştur kırmamak için...Kırmaktan o kadar çok korkuyor ki mecbur kalmıştır yalnızlığa.O kadar hassas bir insan ki 'siz' li konuşma bir alışkanlık değil naifliğinin bir göstergesi.Konuşmak zorunda kaldığında inceliği,kibarlığı hiçbir zaman terk etmedi.İşte bu yüzden Ayhan gibi insanların yeri kesinlikle yalnızlıktır.'Ayhan' ların iyiliği için...Çünkü insanlar çok tehlikelidir bu hassas kalpler için.
Pencereden
Güray SÜNGÜ son birkaç yılda fark edip okumaya başladığım yazarlardan. Şuan okumadığım pek kitabı kalmadı diyebilirim. Romanlarında ,hikayelerinde başarılı bir biçimde yansıttığı iç monologlar ,kitaptan çıkıp benim de ta içime yerleşiyor okudukça. Ayhan Bey'in hikayesini dün bitirdim. Ama Ayhan'la beraber ben de yarım kaldım okuma sürecim boyunca. Hayatı,anlam arayışını, sonlara duyulan özlemi ve Ayhan için Özlem'i çok ince ,çok güzel anlatmış. Çok beğendim, bir daha yazsın bir daha okurum.