Raşōmon
Ryunosuke Akutagava"Masadan kalkıp odanın içinde volta atmaya başladım.
Böyle zamanlarda megaloman birine dönüştüğümü hissediyordum. Bundan aldığım büyük hazla sanki annem, babam, karım veya çocuğum yokmuş, yalnızca ben ve kalemim varmışız gibi yaşıyordum.”
Korku unsurlarıyla zihinsel karmaşanın zekice kullanıldığı iki değerli başyapıt… Yaşamak için yanlış yola sapmak üzere olan bir adam, şahit olduğu tüyler ürpertici "bencillik” karşısında hangi yoldan gideceğine karar verir. Raşōmon, etkisi uzun süre bellekten silinmeyecek, doğru ve yanlışın iç içe girdiği bir kördüğümdür.
Yazım dünyasında kalem oynatan bir zihin, kendi korkularıyla kaplanırsa ne olur? Ailesinin yaşadığı trajediyle hayatı değişen bir yazar, bu olayla birlikte gerçeklik ve hayal arasındaki ince çizgiden çıkar. Dişli Çarklar, benliğini yitirip delirmenin eşiğine ulaşan bir insanın içinden çıkamadığı karanlık evrendir.
Japon edebiyatında kısa hikâyeciliğin temellerini atan Ryūnosuke Akutagawa, zekice kurguladığı olay örgüsüyle düşünce sınırlarını en uç noktasına kadar zorluyor. Yayımlandığı dönemlerde büyük ses getiren ve övgüyle karşılanan her iki hikâye, okurunu eşsiz bir yolculuğa çağırıyor.
Türler:
Kitabın Konusu:
95 sayfa · İlk Yayın Tarihi: Kasım 1915
Yorumlar ve İncelemeler
Düşüncelerimizi heybemizdekiler şekillendirir.!
Yazar Hakkında
Ryunosuke AkutagavaYazar · 12 kitap
Akutagawa Ryūnosuke, takma adı Chōkōdō Shujin veya Gaki, (1 Mart 1892, Tokyo, Japonya - 24 Temmuz 1927, Tokyo), özellikle Japon geçmişindeki olaylara dayanan hikayeleri ve üslup virtüözlüğü ile tanınan üretken Japon yazardır.
Akutagawa çocukken hastalıklı ve aşırı duyarlıydı, ancak okulda başarılıydı ve açgözlü bir okuyucuydu. Edebiyat kariyerine 1913'ten 1916'ya kadar İngiliz edebiyatı okuduğu Tokyo İmparatorluk Üniversitesi'nde (şimdiki Tokyo Üniversitesi) devam ederken başladı.
Kısa öyküsü “Rashōmon”un 1915'te yayımlanması, onun günün seçkin Japon romancısı Natsume Sōseki ile tanışmasına yol açtı. Sōseki'nin teşvikiyle, büyük ölçüde 12. ve 13. yüzyıl Japon masal koleksiyonlarından türetilen, ancak modern psikolojinin ışığında ve oldukça bireysel bir tarzda yeniden anlatılan bir dizi hikaye yazmaya başladı. Öykülerinde, Çin'in, Japonya'nın Nagazaki'deki 16. yüzyıldaki Hıristiyan topluluğu ve 19. yüzyıl Japonya'sıyla Avrupalı temasları gibi birbirinden farklı kaynaklardan ilham aldı. Öykülerinin birçoğu, genellikle ürkütücü temalarına çok uygun olan ateşli bir yoğunluğa sahiptir.
1922'de otobiyografik kurguya yöneldi, ancak Akutagawa'nın modern yaşam hikayeleri, eski hikayelerinin egzotik ve bazen ürkütücü parıltısından yoksundur.
Akutagawa, tüm Japon yazarlar arasında en çok çevrilen yazarlardan biridir ve birçok öyküsü filme alınmıştır.
"Japon kısa hikayeciliğinin Babası" olarak kabul edilir ki Japon Edebiyatı'nın kayda değer ödüllerinden olan Akutagava Ödülleri onun adını taşımaktadır. Tokyo doğumlu olan yazar, 35 yaşındayken yine Tokyo'da yüksek dozda barbital alıp intihar ederek ölmüştür.
