Bence bu kitap özetlenecek olsa, yine kitabın içinden, Mustafa Çamran’ın şu sözüyle özetlenirdi: “Yüce Allah bütün aratılanları, vesileleri ve yaşamın gereksinimlerini âşıkları eğitmek için yaratmıştır. Aşk hayatın hedefidir ve hayat aşkın tevilinden başka bir şey değildir.” (s. 52)
Ruhun İrfanla Yükselişi, hakikaten de ismiyle müsemma. Ancak... Değer verdiğim birisi demişti ki, “Kelimeler, duygularla irfanla bir potaya atılır. Sonra kelimeler ceset değil ruha dönüşür.” Bu sözü duyunca anladım ki, bu cümleleri okumak kolay olan; asıl marifet bunları özümseyip yaşayabilmek...