Safahat Yedinci Kitap / Gölgeler
Mehmet Akif ErsoySafahat Yedinci Kitap / Gölgeler Sözleri ve Alıntıları
Safahat Yedinci Kitap / Gölgeler sözleri ve alıntılarını, Safahat Yedinci Kitap / Gölgeler kitap alıntılarını, Safahat Yedinci Kitap / Gölgeler en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kahraman Ordumuza
" Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül... Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra
Nerde iyimserlik nerdee
Aslında dikkatle okunduğunda, Mehmet Âkif’in ilk şiirlerinden itibaren kötümser bir hava vardır. Şair, sadece okuyucularını iyimserliğe sevketmeye çalışmaz, adeta yazdıklarıyla kendi kötümserliğini de silmeye gayret eder. Bu onun kendisine verdiği bir görevdir. Bu son yıllarında ise, yukarıda belirtilen sebeplerle birleşince, eski kötümserlik iyimserliğin yerini almaya başlamıştır.
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan...
Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan!
Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid.
Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”,
Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi;
Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
İstiklal Şair'i...
" Toprakta gezen gölgeme toprak çekilince,
Günler şu heyûlâyı da er, geç, silecektir.
Rahmetle anılmak, ebediyyet budur amma,
Sessiz yaşadım, kim beni, nerden bilecektir? "
" Sen! Ben! desin efrâd, aradan vahdeti kaldır;
Milletler için işte kıyâmet o zamandır. "
Allah'a dayan, sa'ye sarıl, hikmete ram ol..
Yol varsa budur, bilmiyorum başka çıkar yol.