Sahibini Arayan Mektuplar
Ümit Yaşar OğuzcanSahibini Arayan Mektuplar Gönderileri
Sahibini Arayan Mektuplar kitaplarını, Sahibini Arayan Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Sahibini Arayan Mektuplar yazarlarını, Sahibini Arayan Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İnsan olarak aşktan başka övünecek neyimiz kaldı?"
Kirli bir çamaşırdı üzerimde yaşamak. Umutlarımı yitirmiştim. Arayıp bulacak gücüm kalmamıştı. Öylesine yorgundum, bitkindim. Ellerimi sevmiyordum, gözlerim utanç veriyordu gözlerime. Damarlarımdaki kan rahatsız ediyordu beni. Ölmek, gitgide bir umut hâline geliyordu içimde. Büyüyor, büyüyordu.
Korkuyorum. Ölmekten mi? Hayır, yokluktan. Ölmek nihayet birkaç dakikalık mesele. Yürümek, uyumak gibi basit bir şey. Ama yokluk; ölüm. Evet, ölmek ve ölüm ayrı şeyler bence. Biri sonun başlangıcı, biri de son ve yokluk. Ölmekte şiir var, duygu var, anlam var. Ölüm, sadece karanlık, boşluk, anlamsızlık.
Aşksa, sevmektir. Durmadan, nefes alırcasına sevmektir.
Bana çılgın diyorsun, seni sevdiğim için. Yanılıyorsun, sevmek çılgınlık değil. Sevmek insan tarafımızı bulmamızdır bence. Biraz da yaklaşmamızdır Tanrı’ya zaman zaman.
Ve seni düşündüm. İşte o zaman yaşadığımı anladım, utandım.
Yıldızların erişilmezliğinde, duyguların sonsuzluğundayız. Zamanı aştık, en güzeli kendimizi aştık seninle.
Gelebilsem ne değişecekti ki? Beni hatırlıyacak mıydın? Hatırlasan da sevinecek miydin gelişimden? Gözlerinin içi gülecek miydi? Hiç konuşmadan "ben de seni özledim" diyebilecek miydi ellerin? Hayır, değil mi? öyleyse hiç gelmiyeceğim sana. Böylesi daha iyi.
Sayfa 55 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Senin yokluğundan gelen o yalnızlık olmasa, öbür yalnızlıklar bana bu kadar koymazdı.
Sayfa 49 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Fakat bile bile aldanmak da güzel. En feci şey insanın artık aldanmıyacağı yere gelmesi. İşte ilk ölümümüz orada başlıyor.
Sayfa 48 - Kültür KitabeviKitabı okudu
saatler saatleri, günler günleri kovaladı. git gide büyüdü verdiğin yalnızlık, yüreğim kahırla doldu. ümit etmenin mutlu heyecanları, yerini tarifsiz bir hüzne bıraktı. kocaman, kalabalık bir şehirde yapayalnız kaldım işte
"Kadındın, ama önce insandın. Güzeldin, ama önce iyiydin. Elbette seni yazacaktım, senin için yazacaktım."
Sayfa 25 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Bana «çok yazıyorsun» diyorlar. Bir insana sen çok yaşıyorsun, artık öl denir mi? Benim yaşamam ve şiirim birbirinden ayrı şeyler değil ki!
Sayfa 25 - Kültür KitabeviKitabı okudu
Sevgimi anlamadığın ve ona saygı göstermediğin anda, ölebilirim. Karşılık vermediğin anda değil.
Sayfa 22 - Kültür KitabeviKitabı okudu