Şâir ve Patron Sözleri ve Alıntıları
Şâir ve Patron sözleri ve alıntılarını, Şâir ve Patron kitap alıntılarını, Şâir ve Patron en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Patrimonyal devlette her türlü nimet ve mertebe, yalnız hükümdardan kaynakladığı için, buna erişmek isteyen nâmzetler arasında kıyasıya bir rekabet, hased, entrika ve yaltakçılık egemendi ve toplumun ahlâkını yahut ahlâksızlığını oluştururdu."
Milletleri millet yapan tarihleri ve kültürleridir. Tarihsiz bir millet, kişiliğini kaybetmiş bir bireye benzer.
"Herkes dünya hırsına ve gösterişine kapılmış, sanat ve ilim gibi değerlere sırtını çevirmiş."
Klasik İran edebiyatı ve düşüncesinin son büyük temsilcisi Abdurrahman Câmî, tüm İslâm hükümdarlarının davette yarıştıkları İslâm dünyasının Voltaire’i idi. Fâtih Sultan Mehmed 5000 altın armağan göndererek onu İstanbul’a çağırmış, II. Bayezid onu Osmanlı ülkesine getirmek için büyük çaba harcamıştır.
Hayatının ilk döneminde güçlük çeken Bâkî, Sultan Süleyman’ın iltifatına eriştikten sonra onun musâhibi olmuş, en yüksek makamlara getirilmiştir. Süleyman, iltifat ve iltimasta ölçüyü aşıp onu şeyhülislâmlığa getirince, ulema dayanamamış, karşı çıkmışlardır. Onu kıskananlar, nihayet III. Murad tahta çıktığında, medrese hiyerarşisinde en yüksek derece olan Süleymaniye müderrisliğinden azlettirdiler.
Şairler bayramlarda muntazaman elbise/kumaş bağışı aldıkları gibi ortaya çıkan bazı yeni olaylar, meselâ şehzâdelerden birinin ölümü için yazdıkları mersiyeler için de in’âm alırlardı.
Osmanlı padişahları, gerçekten, iyi şiiri heyecanla takdir edebilen yetenekli patronlardı. Yalnız muşâ’ara meclislerinde dinleyerek değil, elden ele dolaşan şiirleri okur ve sahibine ihsan ve atâda bulunurlardı.
Sarf eyle rı'âyetimde eltaf
Tenhâlığımı gör eyle insâf
Sayfa 62Kitabı okudu
Ma'rifet iltifâta tâbi'dir
Müşterisiz metâ zâyi'dir.
Sayfa 7Kitabı okudu
Ma’rifet iltifâta tâbi’dir, müşterîsiz metâ’ (mal) zâyi’dir.
Sayfa 7Kitabı okudu
Fâtih, Yeni (Topkapı) Sarayını “Arab ve Acem ve Rûm’dan mâhir mimarlar ve mühendisler getürüp” yaptırdı.
Klasik Osmanlı divan edebiyatı, daima İran klasik edebiyatıyla karşılaştırmalı olarak incelenmelidir. Ancak böyle bir yöntemle, Osmanlı şâirlerinin ne derece etki altında kaldıkları, ne derece orijinalliğe sahip oldukları ortaya çıkarılabilir.
En büyük iltifat, padişahın musâhibi olmaktı. Musâhib, başka bir deyişle nedîm, karîn, hükümdarın arkadaşı gibi daima yanında bulundurduğu, özel yaşamına ortak yaptığı, danışmanı ve sırdaşıdır.
Dilde gamzen oku var iken gamın gönderme kim
Konmağ olmaz dôstum mihman mihman üstüne
Cem Sultan
Sayfa 36Kitabı okudu
Fuzûlî, imâmiyye-i isnâ-’aşeriyye mezhebini benimsemiş bir Safavî şâiri olarak yaşadığı dönemde Osmanlı’yı “kâfir” ve Osmanlı ülkesini “kâfiristân” diye anmıştır. 1534’ de birdenbire bir Osmanlı tebaası durumuna geldikten sonra, beklediği itibarı göremeyince, onun sultanlar ve büyüklerden yüz çevirmesi, yalnızlığa çekilmesi anlaşılır bir şeydir.