Cinnet
Ayrık otları dolu
Yüreğimin bahçesi
Yüz çevirir benden orkidelerim
Geçit vermez mahallelerine
Bir de arkamdan teneke çalar
Koca İstanbul
Gölgeler uzanıyor
Uzanıyor gölgeler
Duvarlar gölgelerden yorgun
Gölgeler benden
Parçaladım
Zaman denen kuyunun ipini
Bundan böyle
Akrebim, yelkovanım öfkemdir benim...
