Rosa Lublin. Ah Rosa Lublin! Varşova'dayız. Nazi kamplarına doğru yürüyor Rosa, kucağındaki şalın altında sarılı bebeği Magda ile. Yanında bir de yeğeni Stella. Kimse fark etmesin diye şalın altında Magda, ağlamıyor da, akıllı bir bebek. Kitabın ilk 5 sayfası böyle başlıyor. Sonrası yaşanan, yaşatılan vahşetin bir panoraması gibi. Bu sayfaları okuyabilince ki yürek parçalıyor sonraki sayfalar, Rosa'nın sonraki hayatı, daha kolay gidiyor.
Nazi kampından sağ çıkan(!) bir kadının her şeyi geride bırakıp(!) Amerika'daki hayatına şahitlik ediyoruz Şal'da. Sonrasında yaşadığı travmalar, hayatındaki eksiklikler, hayata adapte olamama,... Ozick öyle anlatmış ki Rosa'nın hikayesini, "Sağ çıkan var mı kamplardan?" diye soruyorsunuz her sayfada, "Sağ çıkıp hayata devam edebilmek bu mu?"
Oldukça etkileyici bir kitap Şal. Minik bir kitap ama anlattığı şey çok fazla ve çok acı. Kamptan sağ çıkanlardan sadece birinin hikayesi bu. Okuyunca nicelerini düşündürüyor.
Yazardan okuduğum ilk kitaptı. Diğer kitaplarını da inceleyeceğim kesinlikle.
