"Japonya konusunda daima yanılgıya düşeriz; aydınlatılması gereken bir Japon sırrı olduğu için değil, böyle bir sır kesinlikle var olmadığı için düşülür yanılgıya."
Fransız yazar Philippe Forest üç Japon sanatçının hikâyesini anlatıyor. Ama Sarinagara biyografik bir anlatıdan çok, şiirsel bir üslupla kaleme alınmış sorgulayıcı ve zengin bir edebi metin.
Üç önemli Japon sanatçı bağlamında Japon şiirinin, romanının tarihini, Japonya’da fotoğrafçılığın doğuşunu, Nagasaki’yi, Kobe depremini anlatırken, yazar Japonya’yı bir başka gözle görmemizi sağlıyor ve hayata dair sorularla karşı karşıya bırakıyor okuru.
"Hayatta kalmak, bir imtihan ve muammadır."
Şair Kobayaşi İssa’nın Hikâyesi
Yazmak, gecenin içinde hiç kimseye bir işaret bırakma tarzıdır sadece, İssa bunu bilir:
güneş batarken "bir duvarın üzerine senin için yazıyorum" ben buradaydım
Romancı Natsume Soseki’nin Hikâyesi
İlk kez, Asyalı bir yazar bakışını Avrupa’ya çevirir ve kendisiyle birlikte modern dünyanın da adım atmakta olduğu bu başıboş çağı irdeler.
"Dünyada hiçbir şey düzelmiyor sanki! Bir kez başımıza gelen, bir daha yakamızı bırakmıyor. Her seferinde şekli değişiyor sadece ve hiç kimse bunun farkına varmıyor, ne biz ne de başkaları."
Fotoğrafçı Yosuke Yamahata’nın Hikâyesi
Hiçliğin uzun gecesi ezelden beri insanların üzerine uzanmıştır ve karanlık, bazı yerlere özellikle büyük bir ağırlıkla çöker. Hiroşima ile Nagasaki’de de böyle olmuştur. Yosuke Yamahata’nın fotoğrafları böyle bir gecenin meyveleridir; ölüm çevresindeki her şeyi talan ettiğinde bile hayatın var olduğunu hatırlatan uysal şekiller, kaçak hayaletlerdir onlar.
