Savaş ve Barış
Lev TolstoySavaş ve Barış Gönderileri
Savaş ve Barış kitaplarını, Savaş ve Barış sözleri ve alıntılarını, Savaş ve Barış yazarlarını, Savaş ve Barış yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yiyordu, içiyordu, uyuyordu,
Uyanıyordu; ama yaşamıyordu.
Herkesten çok güldü. Belli ki acı çekiyor.
Herkesten çok güldü.
Belli ki acı çekiyor.
Sayfa 242
"insan yaşamı, sonsuzlukla kıyaslanınca ancak bir saniye kadarsa; acı çekmeye değer mi?"
Belki de çocuğu olmamalı sizin gibilerin. Sonra başa bela oluyorlar," dedi Anna. "Sizi ayıplayabilecekleri bir yem geçiyor insanların eline."
"Kaderimmiş," dedi Prens.
"Neden evlendirmiyorsunuz şu haylaz Anatol'ü? Örneğin, Bolkonskiy Prensi'nin kızıyla."
Prens cevap vermedi bu soruya. Ama başıyla yaptığı bir hareketle, bu önerinizi aklıma kazıdım, der gibiydi. Bir süre ikisi de düşüncelere daldı. Sessizliği bozan Prens oldu:
"Nasıl zengin midir şu prens?" "Evet ama bir o kadar da cimridir. Zavallı kızına da çok eziyet eder. Soylu ve ünlü bir ailedirler."
"Zengin ve iyi bir aile kızı. Tam aradığım şey. Eğerbu işi hallederseniz size minnettar olurum." "Elimden gelen bir şey olursa tabii ki yaparım."
Yemeğin davetlileri arasında, Anatol'e uygun gör- dükleri kızın erkek kardeşinin eşi de vardı. Anna Pavlona konuyu ona açacaktı. Kadın son derece tatlı, hoş sohbet biriydi. Üstelik şu sıralar hamileydi. Bu, onu daha da sevimlileştiriyordu. Zaten salona girer girmez herkese neşe saçmaya başlamıştı. Prens Vasiliy de kadının güleçliğinden etkilenmişti. Herkesle konuşuyor, şakalaşıyordu. Kocası savaşa gidiyordu. Gidip de dön- memesinden çok korkuyordu. Prens Vasiliy'e: "Bu iğrenç savaş ne zaman bitecek?" diye sordu. Ancak cevabı beklemeden başkalarıyla sohbete daldı. Başta da Prens Vasiliy'in kızı Elen'le.
Sayfa 4 - Arkadaş YayıneviKitabı okudu
Dönemin ünlü simalarından Anna Pavlona bir yemek düzenliyordu. Yemeğin en önemli davetlisi de Prens Vasiliy'di. Soylu bir Rus olan Anna Pavlona, sıkı bir Napolyon karşıtıydı. Napolyon'un soylu değerleri hiçe saydığını düşünüyordu. Prens Vasiliy'in bu konudaki düşünceleri de onun için çok önemliydi.
Anna Pavlona, prensin gece boyunca aralarında ola- cağını düşünüyordu. Prensinse bir başka toplantısı daha vardı. O yüzden Anna hemen söze girdi:
"Novolsiltzov'un telgrafıyla ilgili nasıl bir karar
alındı?" "Napolyon her şeyi göze almış hanımefendi. Biz de almalıyız."
Anna Pavlona, ilerlemiş yaşına rağmen çok heye- canlı ve coşkuluydu. Prensteyse hiçbir duygu belirtisi yoktu. Her sözü aynı tonda söylüyordu. Tartışma ilerle- dikçe Anna'nın coşkusu daha da artıyordu.
"Başka hiçbir ülkeden bize hayır yok. Kurtarırsa bizi Rusya kurtarır," dedi. Prens başıyla onayladı.
Aradaki konuşma sıcaklaştıkça, sohbet ailevi konu- lara da kayıyordu. Anna, prense oğullarını sordu. Anatol'ü ve İppolit'i. Saray çevreleri bile Anatol'ün yaramazlıkları nedeniyle prense acıyordu.
"Ne yapabilirim," dedi Prens Vasiliy. "İkisi için de
elimden geleni yaptım. İkisi de birer aptal olup çıktı."
Sayfa 3 - Arkadaş YayıneviKitabı okudu
Beklemesini bilen için her şey zamanında olur.
Sevgi her şeyi yener, her zorluğun üstesinden gelir.
"Bu yüksek gökyüzünü nasıl olmuş da daha önce hiç görmemişim? Onu nihayet fark edebildiğim için ne kadar şanslıyım. Evet, bu sonsuz gökyüzünden başka her şey boş, her şey yalan. Ondan başka hiçbir şey, hiçbir şey yok. Hatta o bile yok, sessizlikten, sakinlikten başka hiçbir şey yok. Tanrı'ya şükür!..."
Herkesten çok güldü, belli ki acı çekiyor.