Schopenhauer
Edouard SansSözler ve Alıntılar
Sonuç:
"
Albert Camus, 
Yabancı'nın Amerikan baskısına yazdığı önsözde şöyle der: "Meursault, bana göre, düşkün biri değildir, yoksul ve çıplak biridir, gölge bırakmayan güneşe aşıktır. Duyarlılıktan yoksun biri olmadığı gibi, onu harekete geçiren şey derin -çünkü somut- bir tutkudur: Mutlağa ve hakikate duyulan tutku."
Sayfa 147 - Dost Kitabevi
"
Arthur Schopenhauer, eserinin birçok yerinde, 
Immanuel Kant'ın müridi ve hayranı olduğunu açıklar. Kendini "tahtın varisi" olarak adlandırır ki bu da 
Paul Deussen'in, 
Platon (Eflatun) için 
Sokrates neyse Arthur Schopenhauer için de Immanuel Kant'ın o olduğunu söylemesine yol açar."
Dost Kitabevi - İstenç teorisi ve Kantçı düşünce
"Ezeliyetin hareketli imgesi" demişti Platon zamana dair."
Sayfa 29 - Dost Kitabevi - Metafizik əsas və Məlumat Nəzəriyyəsi - Əbədiliyin hərəkətli obrazı*
Yaşamın inkarını ifade eden resim Ortaçağ döneminde gelişim göstermiştir. "Heykel sanki istenci onaylamak için, resim ise inkar etmek için yapılmış gibidir; dolayısıyla, heykelin niçin Antik dönemin sanatı olduğu, resmin de Hıristiyan çağın sanatı olduğu böylece anlaşılmaktadır."
Dost Kitabevi
"Özel bir kışkırtma olmadığında bile," diye yazmaktadır, "içimde sürekli gizli bir endişe taşımaktayım. Bu durum her yerde, olmadık yerde bile tehlike görmeme ve aramama yol açıyor. En ufak aksilik içimde sonsuzca büyümekte ve hemcinslerimle ilişkim son derece güçleşmektedir."
Sayfa 22Kitabı okudu
ileride ben olur gibi :d
Dört dile birden, Fransızca, İngilizce, Almanca ve İtalyanca'ya aynı kusursuzlukta hakimdi ve hepsini gayet mükemmel konuşuyordu.
Az çok da ispanyolca'sı vardı.Bir konuşmaya başladığında, yaşlı adamın belagati, Latince'nin, Yunanca'nın, Fransızca'nın, İngilizce'nin ve İtalyanca'nın parlak arabesklerini Almanca'nın biraz ağır kanaviçesi üzerinde nakış işler gibi işliyordu. Saatler boyunca çoşkulu, bol nükteli, zengin alıntılı, kesin ayrıntılada dolu bir konuşma dökülüyordu ağzından. Birkaç yakınının etrafını çevirip onu geceyarısına kadar dinlediği vakiydi. Onunsa yüz hatlarında bir an bile yorgunluğun izine rastlanmıyor, bakışlarındaki ateş asla sönmüyordu
Schopenhauer'in bizzat kendisi, kendi adını anmadan, bir heykeltıraşın iyi bir heykel yapıp yapmadığını bilmenin yolunun heykeltıraşın iyi bir insan olup olmadığını sormaktan geçmediğini belirtmiştir ...