Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Sevme Sanatı
Erich FrommYüksek Puanlı Sevme Sanatı Yorumları ve İncelemeleri
Yüksek Puanlı Sevme Sanatı sözleri ve alıntılarını, yüksek puanlı Sevme Sanatı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.410 üzerinden
Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez!
Bu kitap; “bir kişiyi ihtiyacımız olduğu için mi severiz yoksa sevdiğimiz için mi ona ihtiyaç duyarız” handikapının içerisinden sizi çıkartıyor ve bu konuyu kusursuzca işliyor. Sevginin içeriğinin ve en açık delilinin ilgi olduğunu bize gösteriyor. Üstelik sevgilerin en yücesi olarak tanımladığı; anne sevgisini örnekleyerek bunu yapıyor. Tabi sevginin bir çok türünü işliyor esasında ama bende en çok etki eden tür anne sevgisi oldu.
Bir annenin çocuğuna olan sevgisini ele alarak aslında sevginin sadece içsel bir his değil bununla beraber çocuğun ihtiyaçlarının koşulsuz karşılanması olduğunu gösteriyor. Yani onu yıkamayı, beslemeyi kısacası ilgi göstermeyi savsakladığını görürsek bu durumda sevginin içtenliği sorgulanır ve bütün sevgi sözcükleri anlamını yitirir.
Bu durum diğer canlılar için de böyledir, bir çiçeğe, bir hayvana olan sevgi de, duyarlılık ve hassasiyet ister.
Bu kitap size sevmeyi öğretmez ancak sevgiye bakış açınızı değiştirip; sevmenin nedenlerini ve sevmemenin önündeki engelleri size gösterebilir. Belli bir olgunluk düzeyine erişmeden kişinin sevgiye ulaşamayacağını göreceksiniz bu kitapta.
Son olarak kitapta ilgimi çeken başka bir ifade de “ sevginin gelişimine yer vermeyen bir toplum, insan doğasının bu temel gereksinimini gözden kaçırdığı için gelecekte yok olacaktır” sözüydü.
Gerçekten de “sevgi” insanın en temel ve gerçek gereksinimiydi.
Günümüzde içi boşaltılan sevgi kavramı üzerine çok derinlemesine bir inceleme yapılmış. Sevginin bir sanat olduğu ve emek, bilgi, saygı, hoşgörüyle birlikte öğrenilen bir duygu olduğunu belirtmiş, nasıl ki bir kuyumcu işini öğrenmek için emek harcıyor ve işini öğreniyorsa sevgi de öyle bir duygudur. Sevginin bir başka yönü ise sevgi öncelikle vermektir, almak değil. Rahat bir kafayla ve anlayarak okunduğunda yararlı olacaktır. Lakin bu sanatın istediğiniz kadar ustası olun, karşınızda bu sanatı icra edebileceğiniz bir hammadde (sevgili) bulabileceğinizi sanmıyorum. Kitabın en güzel mesajı narsistliği bırakın mesajı. Severken kendinizi değil karşınızdakini düşünün.
Erich Fromm un bu eseri 1956 yılında yayınlanmış olup günümüze kadar içerisinde bütün sevgileri kapsayan vede farklı bakış uyandıran eğitici bir kitaptır.
Sevme sanatı sevmek eylemin felsefe ve psikolojik olarak ele alan bir eser. Sevginin insanın en temel gereksinim olduğu vede sevmeyi değil sevmenin nedenlerini sebeplerini vede farklı bakış açılarıyla bakmamızı sağlamaktadır.
Yazar gerçek sevginin bencil olmayan özgürleştirici ve karşılıklı olanıdır ima etmiş. Ama bana göre öyle değil sevgide karşılık sebep neden aranmaz sevdiğin için sevmiş olursun diye düşünüyorum.
Son olarak bu eserde sevgiyi daha iyi anlama ilişkilerde daha sağlıklı bağlantı kurarak uzun ömürlü olması saygı anlayış dahilinde olmak kaydıyla gerçek sevginin önemini bizlere ders niteliğinde sunmuştur.
Sevmek; var olmanın değişmez kanıtı.
Her okumada farklı bir boyutu kavranilacak düzeyde insan varlığına değer katan bir kitap. Sanki karşınızda bir ayna var ve ve sürekli sorular soruyorsunuz kendinize. İçinizdeki yabancı karanlıklar aydınlanıyor her sayfada. İnsan bilincini farkındalığını kavrama konusunda ki spesifik olarak değindiği "sevgi" izah edilemez bir kavram ya da sınırlandırılmış bir tanım olmaktan çok öte sonsuzluk duygusu kattığı üslubu ve sade anlatımıyla insan özüne işliyor. Zamana karşı koymayı başarmış sadece gözlem ile değil icsellestirilmis yönleriyle etkisi daha da artıyor. Sadece labaratuvar ortamında oluşturulan bilgiyle ile değil hem insana hem topluma dair hâkiki ve samimi gerçeklerle ulaşılmış metinler sanki iyi ediyor hasta kalmış yanlarımızı. Kapalı pencereler açılıyor bir bir ve aydınlanıyor ruhu, kendi içinde kaybolmuş insanın.
Son olarak aynı soruda takılıp kalıyor aklım.
"Ben sevmeyi gerçekten biliyor muyum?" Kendime dair sevgi tanımım her zaman "sevmeyi seviyorum" düşüncesi ya da hissi içinde olmuştur. Ve aynı düşünceye sahip yazarın her şeyi özetleyen alıntısı ile sona geliyorum. "Sevgi olmasaydı insanlık bir gün bile var olamazdı."
"Okullarda ders olarak okutulması gereken kitap hangisidir?" şeklindeki bir soruya uzun süredir yanıt bulamamıştım, bu kitapla birlikte doğru cevabı bulduğuma inanıyorum.
Erich Fromm uzun zamandır aklımda olmasına rağmen ilk kez okuduğum bir yazar ve muhtemelen, ilişkimiz uzun bir süre devam edecek. Bu eserde, aslında çoğumuzun içten içe bildiği konuları öylesine bir açık sözlülükle ve detaylı olarak açıklıyor ki, hiçbir boşluk bırakmıyor. Kitap, son derece akıcı bir dille yazılmış olduğu için ders olarak görülse dahi asla sıkıcılık yaratmayacak bir eser.
Freud konusuna gelecek olursak; Fromm tabii ki saygıyı elden bırakmıyor ama adını geçirdiği birkaç yerde Freud'un olayları eksik olarak açıkladığını veya açıklamalarının günümüz dünyasına hitap etmediğini belirtiyor. Freud'un açıklamalarının zaman zaman soğuk olduğu görüşüne katılıyorum, Fromm'un sıcak ve kucaklayıcı anlatımı oldukça ilham verici ve günümüz dünyasında yakın bulunacak cinsten bir eser yaratıyor.
Kitabın anlatım tarzından bahsedelim... Alıntılar da oldukça isabetli olsa da, kitabın bazı bölümleri var ki paragrafları veya bölümleri tamamen okumadan anlamak mümkün değil.
Son olarak da bu kitabı hayatta sadece bir kez okumanın yeterli olduğunu düşünüyorum. Bu, asla küçültme anlamında değil, hatta tam tersine yüceltme anlamında diyebiliriz. Tüm yazılanlar, yaşadığımız hayata ve içten içe bildiklerimize çok yakın olduğu için, anlatım tarzı müthiş olduğu için; bir kez ciddiyetle okunursa, ikinci kez okunmaya hiç gerek kalmayacaktır. Herkesin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum...