Birinci Pol döneminin sonlarına doğru, babasının bağışlanmasını istemek için Sibirya'dan kalkıp yaya olarak Sen Petersburg'a giden bir genç kızın gözüpekliği, o zamanlar ünlü bir yazara bu yaman yolcuyu bir roman kahramanı yaptıracak denli kışkırtıcı bir gürültüye yol açmıştı. Ama, bir çocuğun babasına karşı duyabileceği en temiz sevgiden başka bir tutku tanımayan ve kimseden öğüt almadan, kimseye güvenmeden, yüreğinde soylu bir işin düşüncesiyle o işi yapma gücünü bulan bu soylu ve deneyimsiz genç kıza bir takım aşk serüvenleri ve romanesk düşünceler yüklemelerine, kızı tanıyanların canları sıkılmıştı. Onun başından geçenler, bir romancının uydurma kişilerinin uyandırabileceği coşkului lgiyi bulamasa bile; başlı başına çekici olan ve bütün değerini gerçekliğinden alan bu öykü, sanırız az çok zevkle okunabilir
