Büyük bir heves ve merakla biraz da Lovecraft bu eser için "başyapıt" nitelendirmesi yaptığından alıp okumaya başladım ancak benim için tek kelimeyle hüsran oldu. La havle çekerek, sıkıla bunala okudum. Belki yazıldığı dönemde korku edebiyatına çok büyük bir sıçrama yaptırmış olabilir ama ben o gözle okuyamadım ve umarım bidaha da karşılaşmayız, Allah'ına emanet
Bu kitaba yapabileceğim kapsamlı bir inceleme ne yazık ki bulunmuyor zira korku türü pek okuduğum türlerden biri değildir. Yazar ne kadar yetenekli olsa da kitap bana istediğim şeyleri hissettiremiyor. Bu yüzden korku okumam çünkü kitabın içine dalamıyorum. Ne var ki bu kitap akıcı bir üsluba sahipti ve kendisini okuttu. Yer yer az da olsa gerdi. Sonları biraz daha soyut kavramlarla dolup taşsa da genel olarak hoş bir eserdi.
İlk kez okuduğum bir yazar korku gerilim türünde yazılmış ama konusu biraz sıktı açıkçası. Issız bir ev etrafında dönüp dolaşan yaratıklar ve zamanın ötesinde gelişen olaylar anlatılıyor.Bu türde çok fazla okuduğum için belki de beklentimin çok altında bir kitaptı .
Sınırdaki Ev ismine yakışır şekilde sınırda bir okuma serüveni sunuyor. Eser iki arkadaşın İrlanda kırsalında bir el yazması bulmasıyla başlıyor. Bundan sonra anlatıcı değişiyor ve el yazmasını kaleme alan, bu bölgede eski bir evde köpeği ve kız kardeşiyle yaşayan kahramanın ağzından dinliyoruz olanları. Başlangıçta klasik bir korku hikayesi gibi
Korku edebiyatının çizgilerini belirsizleştirip fantastik ve bilim kurgunun sınırlarıyla kesiştiren, bir çok yazara esin kaynağı olmuş, Lovecraft seven herkesin mutlaka okuması gereken "ilginç" bir eser.
Kendi içinde derli toplu ve sınırları keskin kitaplar okumak isteyenler vaktini başka kitaplara ayırabilir. Farklı bir şeyler okuyup değişik tatlar almak isteyenler kaçırmasın.
