İnsan-ı kâmiller, diğer insanları kendilerinden üstün görür ve bütün insanlara karşı hüsnü zan beslerler. Herkes ile güzel geçinir, insanların kusurlarını örter ve kendilerine karşı kötü muamele yapanları affederler. Çünkü onlar, hilim ve şefkat sahibidirler.