Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
Sisyphos Söyleni
Albert CamusEn Eski Sisyphos Söyleni Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Sisyphos Söyleni sözleri ve alıntılarını, en eski Sisyphos Söyleni kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.310 üzerinden
Yaşama nedeni denilen şey, aynı zamanda çok güzel bir ölme nedeni dir de!
Kitabin başlarında rastladığım bir cümle ciddi düşündürmeye sevk etmişti; Gerçekte önemli olan tek bir felsefe sorusu vardır; intihar.”
Yanılmıyorsam Nobel edebiyat ödülüne layık görülmüştü bu kitap .
yaşamak bir cezadır, belki de bir yük. Eğer bir Tanrı varsa, bizi yaşamak için bu yola sürüklediyse, biz de O’na inat bu yükü taşıyacağız.
Biraz kafa karıştıran, biraz da - kitabı kenara bırakıp düşünme- ihtiyacı doğuran bir kitap.
Merkezine Sisifos’u koyup intiharı üzerine yaşamın anlamını sorguluyor Camus.
Heidegger, Jaspers, Chestov, Kierkegaard, Husserl, ve Dostoyevski ye çokça rastlıyoruz. Ben bir defa okumayla tamamını anladım diyemeyeceğim. Ancak tüm derinliğiyle anlaşılabilmesi için çok kez okunmalı, verdiği derin anlamı kavrayabilmek için çok kez sorgulanmalıdır.
Kimine göre rastgele, kimine göre bir amaç için, bana göre insanlığın henüz cevabını bilmediği, sonsuza yakın ilginçliğin bir araya gelmesi ile dünya üzerine zuhur etmiş yaşama ayrıcalığını sevme yetisini kazanamamış insanların, bir kere varolmalık bu hayattan elini eteğini çekme gereksinimine neden ihtiyaç duyduğunu ve 'hiçlik makamı' denen mertebeye zaten eninde sonunda ulaşacakken, bu kavuşmayı neden erken bir zamana aldığını irdelemiş, okuması kimine göre zor ama özünde anlamlı bir eser.
Eserin büyük çoğunluğunda, kalabalıklar içinde yalnızlaşmış, eylemlere anlam yükleyemeyip 'hiçlik makam'ına erişmeyi kendine amaç edinmiş insanları örnek alıp, onlardan uyumsuz olarak bahsederken, kitabın isim seçiminde, anlamca az yer kaplayan Sisyphos mitinin tercih edilmesi tamamen dönemsel reklam stratejisi gibi geldi bana ama sonuç olarak okunup fikir sahibi olunmayı fazlasıyla hak ediyor…
151 syf.
5/10 puan verdi
sisifos söyleni, fransız yazar ve düşünürü albert camus`nün ıı. dünya savaşı ortasında yayımlanan deneme kitabıdır. Kitap, adını yunan mitolojisinden alır,yaşamı ve intiharı sorgularken, saçmayı başka bir deyişle uyumsuzu anlatır.
Kitap çabuk biter gibi gelsede ,sinirlenerek okuduğum bölümler anlamsız konular beynimi çok yordu.
Sisifos’un öyküsünü
Bir insan için dünyayı anlamak onu insansala indirgemek, ona damgasını vurmaktır. Ne kadar söz oyunu, ne kadar mantık cambazlığı yaparsak yapalım, anlamak birleştirmektir.
218 - Bu Camus değişik adam, rahmetlinin arkasından konuşmak gibi olmasın ama. Yabancı ile birlikte bu kitap edebiyat dünyasına giriş yaptığı ilk iki kitap olarak geçiyor. Felsefe tahsili olan birisinden de aksi beklenmemeliydi zaten. Lakin ki, benim felsefe tahsilim yok. Hayatımda okumaya niyetlendiğim ikinci felsefe kitabı bu da. İlki ise Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı idi. Onun da sonunu görmek için ecel terleri dökmüştüm, herkese öneririm. Bu onun kadar uzun bir kitap da değil. Deneme içerisinde ele aldığı konular da oldukça ilgi çekici. Lakin. Durmadan lakin diyorum ama gerçekten neredeyse her sayfada birkaç kere ‘ne diyor bu Tatar Ramazan’ demeden edemedim. Halka hitap eden bir felsefe kitabı değil kesinlikle. Fakir halk da felsefe okumasın kardeşim, tahsili olmayan düşünmesin(!)
Bir kere, ‘tanıtlamak’ nedir arkadaşım? Var mı lügatte böyle bir kelime? Bir yerinizden felsefe yapıyorsunuz resmen, ilgi çekmek için alengirli afili kelimeler türetip, hayatın her anında sağımızda solumuzda varlığını sürdüren konulara ve objelere olan umarsız serzenişlerinizi kimsenin anlamadığı süslü cümleler kurup okuyanın ‘vay be büyük düşünce insanı’ demesini bekliyorsunuz. Yapmayın böyle. Ya da amaan yapın gitsin.
Biraz yükseldim ama tamamen empati kuramıyor, yazarı anlayamıyor olmanın verdiği huzursuzluktan dolayı. Velhasıl son sayfayı gördüm, ama aklımda ‘tanıtlamak’tan ötesi kalmadı gibi bir şey oldu. Veba’dan umutluyum ama, sırada o var. Daha da olmazsa gidicem Murat Menteş okuycam. Elif Şafak, Şeyma Subaşı okuycam.
Okurun zevkini kaçıracak sürpriz bilgiler içermez.
İntihar..?
Üstünkörü Sisifos Söyleni nedir iliştiriyorum: Sisifos (S), Zeus’u (Z) kızdırıyor. Z’da S’u, bir kayayı hayat boyu itmekle cezalandırıyor. Öyle ki; S, kayayı ne zaman zirveye getirse, Kaya tekrar başlangıç noktasına geri dönüyor ve S, kayayı tekrar zirveye çıkarmakla uğraşıyor.
Amma ve lakin sağlam cezanın bilançosu farkındalıkla suya düşüyor.
S, bir anda tüm geçmişini, geleceğini ve yarın ne yapacağını, yani aslında ölene kadarki tüm yazgısını bildiğini fark ediyor. Beş öğün kaya itmek.
Farkındalığı Camus anlatsın gücüm yetmiyor. “Sisyphos’un bütün sessiz sevinci buradadır. Yazgısı kendisinindir. Kayası kendi nesnesidir. (buraya dikkat)-Aynı biçimde uyumsuz insan da, sıkıntısı üzerinde gözleme başladığı zaman, bütün putları susturur-.”
“Bundan böyle, efendisiz olan bu evren ona ne kısır görünür, ne de değersiz..Tepelere doğru tek başına didinmek bile bir insan yüreğini doldurmaya yeter. Sisyphos’u mutlu olarak tasarlamak gerek.”
Özetle; başkaldırmak istiyorsan intihar kurtuluş değil kaçıştır. -Çabalamak, umut etmek, farkına varmak..- hayat karşınıza, üstesinden gelemeyeceğinizi düşündüğünüz bir sürprizle çıkarsa bu şeytan üçgeniyle şeytanın bacağını kırın. Efenim ne demişler “çivi çiviyi söker” :))
Umudun var oluşunun yadsınamaz gerçekliğini kabul etmeli sanırım.
Ben yoruldum Camus gelme üstüme..
Albert Camus’ün yaşadığımız saçma döngü içinde neden intihar etmememiz gerektiğini anlattığı, zaman zaman saçma, zaman zaman mantıklı, ama hep gerçeklerden bahsettiği, varoluşçuluğun dibine girdiği kitabı.
Camus, insan denilen varlığın kendisi,hayatı ve dünyayla uyumsuz halde bulunmasına bu ilginç denemesinde değinmiştir.Bu uyumsuzluk nedeniyledir ki, insan öncelikle varoluşuyla kendisi arasındaki uçurumu kapatmalıdır.Bu ise intihar sorunuyla yüzleşebilmesine bağlıdır..
Camus’ün felsefesinin derinine inmek isteyen kişi zannımca Kierkegaard okumalıdır.Böylelikle neden dünyanın anlamsız olduğunu çok daha net kavrayabilecektir.Yalnızca Camus’ün ateist- gördükleri savaşları ve yıkımları kendisi de hatırlatır- kierkegaard'ın dindar olduğunu akıldan çıkarmamak gerek...
Yazar sorunu belirledikten sonra asla şüphe edemeyeceği bir kaç şey sıralar.Benliğinde hissettiği belirsiz özlemleri çözme isteği bunun sonucunda da bilincin ortaya çıkması ve uygun olma isteğinden başka herşeyi çürütebileceğini söyler.Aynı zamanda eksikliğini hissettiği bu özlemlere en azından şimdilik ulaşamayacağını, dünyayı akla ve mantığa uygun ilkelerle uzlaştırılamayacağınıda kabul eder.
Varoluşçuluk ilginizi çekiyorsa, kesinlikle okumanız gereken bir kitap. Sartre’dan daha hafif, anlaşılır ve sevecendir Camus..
151 syf.
8/10 puan verdi
Camus'un 1942 yılında ”yaşam, yaşamaya değer mi?” düşüncesiyle kaleme aldığı kitabıdır. kitap da insanın varoluşsal bir amacının olduğunu ve toplumca 'uyumsuz' olarak nitelendirilen insanlara bu amacı gösterme çabasında. intihar noktasına varmış bir düşünceye sahip kişilerin dünyaya ayak uydurmakta zorlandığını düşünür ve bu kişilerin, neden intihara yöneldiğini sorgular. bilinçaltında yatan öncesinde çekinik fakat zamanla çevresel faktörlerle birlikte baskın olan düşüncelerin tesiri altında kaldıklarını düşünür. insanların davranışlarıyla bilinçaltına ulaşıp, yaşam yaşamaya değer mi, intiharın mı yoksa yaşamanın mı baş kaldırı olduğunu sorgulayarak keyifli bir deneme yazısı sunuyor okurlarına. şahsen ben kitabı okurken her sayfasında en az bir cümlesi yüzünden duvara bodoslama çarptığımı hissettim.
gecenize güller filizlensin :)
Albert Camus'un iç dünyasına bir yolculuk yaptığı deneme. Ölüm kavramı ve yaşamın değeri hakkında sorduğu soruların çok değerli oldugunu düşünüyorum ölümün varlığın ve gerçekliğini net bir dille ifade ediyor. Kitap boyunca her sayfada altı çizilecek bir cumle bulabilirsiniz. Kitapla ilgili onlarca alıntı paylaştım. Hepsinin kendi içinde çok değerli olduğunu düşünüyorum.
Çevirmen Tahsin Yücel harika bir iş çıkarmış. Benim kitap çevirilerinden dikkat ettiğim, olguların tam Türkçe hissini ne kadar iyi verildiği oluyor. Uyumsuz kelimesinin cok fazla tekrarı ve kavramı açıklaması daha iyi bir çeviri yaptığını düşünüyorum.
Sisyphos Söyleni, Albert Camus tarafından yazılmış bir deneme. Denemenin bir çok alt başlığı olmasına karşın en güçlü ve baskın beni en çok etkileyen soru, al başlık yaşamın neden değerli olduğuna ve insanları yaşama iten olgunun ne olduğu ile ilgili yaptığı ön görüler. Yaşama neden değerli diyoruz bugün hayatıma son vermemem için ne sebebim var sorusunu cesur bir tavırla soran Camus kendi verdiği cevabı bir çok farklı görüşün ışığında değerlendiriyor."Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma, olanaklar alanını tüketmeye bak." diyerek ölümsüzlüğün özünde kötü bir şey olduğunu söylüyor.
"Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır; intihar. Yaşamın yaşanmaya değip değmediğinde bir yargıya varmak, felsefenin temel sorusuna yanıt vermektir." felsefede gerçekten değerli olan tek sorunun ve cevabının ışığında gerçekleşen bölüm benim en sevdiğim bölüm oldu. Varoluşçuluk kavramını irdelerken fark ettiğim en önemli nokta Camus denemede kavramları belli bit mottoya sığdırabilmiş olması her sayfa da altı çizilecek bir cümle bulabileceğiniz bir kitap o yüzden. İyi okumalar.
-Furkan DOLGUN
"Ruhum, ölümsüz yaşamın ardından koşma, olanaklar alanını tüketmeye bak." Pindaros'un alıntısıyla başlar.
Albert Camus şüphesiz 20. Yüzyılın en önemli varoluşçu filozoflarından biridir. Her ne kadar kendisini bu felsefi akıma ait hissetmese de, eserlerinde özellikle bireyin yaşadığı topluma yabancılaşması, toplumdan kopuşunu
Ah, bir Sisifos olsaydım :))
¶¶Gerçekten önemli olan tek bir felsefe sorusu vardır:İntihar.'¶¶
Bu sözlerle başlıyor Camus başyapıtına. Söz konusu kitap için yapılacak en iyi başlangıç olduğu da su götürmez bir gerçek. Camus, Nobel ödülü kazanmış denemesinde, akıl, mantık, absürd, saçma ve uyumsuz gibi terimlerden yola çıkarak hayatın yaşamaya değip değmeyeceği sorusuna cevap
Tanrılar, Sisyphos'u yararsız ve umutsuz çabadan daha korkunç bir ceza olmadığını düşünerek mahkum etmişlerdi. Bu cezalandırma bende hepimizin birer Sisyphos olduğu fikrini uyandırdı. İnsanoğlu daha iyi yaşam şartları için sürekli bir çaba ve umut içinde, bütün benliğimizle yarın ki refah ve mutlu hayatımıza hazırlanıyoruz. Tam işte oldu derken; acılar, kederler, kazalar ve insanlar gibi dış unsurlar tarafından al aşağı ediliyor ama her defasında bu kısır döngüye Sisyphos gibi baştan başlıyoruz.
Camus, "...Tepelere doğru tek başına didinmek bile insan yüreğini doldurmaya yeter. Sisyphos'u mutlu olarak tasarlamak gerekir." diyerek durumu açıklamış.
Gerçekten de "Bu dünya aslında akla uygun değil, onun hakkında bütün söyleyebileceğimiz bu."