Bu kitabı beğenmemek mümkün mü? Kitap anlaşıldıkça içindeki duygular halden hale, kıvranarak ve bazen de utanarak saklanacak yer arıyor.
Kitap, "artık dünyanın bilinmesini aşan ve yeniden dünyanın kurulması ihtiyacını" her cümlede açığa çıkarıyor. Her gün insanların eşit olmasının felsefesi yapılırken, yine bunlar adına insanın yok edilmesi ortaya çıkarılıyor.
Yazar, "her şeyden önce başkalarına bir insan olduğunu, onlara benzediğini kanıtlamaya çalışan insanlığın" sesi ve duyguları olmuş.
İnsanların en büyük köleliği, en büyük yıkımı; yaşamlarından, kimliklerinden ve tenlerinden utandırılması. Bir siyahinin beyazlaşamaya mecbur ediliş acısı tüm çıplaklığıyla kitabın her zerresinde konuşuyor.
Okuyun derim, ama lütfen anlayalım...
