Soykırım Ender Serisi 3.Kitap Orson Scott Card
-
Baskı Tarihi:2011
-
Sayfa Sayısı:480
-
ISBN:9786055532192
-
Orijinal Adı:Xenocide
-
Çeviri:Ümit Kayalıoğlu
-
Yayınevi:Altıkırkbeş Yayınları
-
Kitabın Türü:
Bu seriyi bu kitapla beraber şimdilik bırakıyorum ilk 2 kitabın aksine bı kitaba bir türlü bağlanamadım. Serinin geri kalan kitaplarını okumayıda bu kitaptan dolayı erteliyorum tekrar elime ne zaman alırım bilmiyorum
Kitaptan 8 Alıntı
Hareket edememek, beni hareket etmek mecburiyetinden kurtarıyor.
Soykırım, Orson Scott Card
İnsanlar hayali bir aşık yaratıyorlar ve yataklarındaki vücudun üstüne bu maskeyi koyuyorlar.
Ey Tanrılar, diye düşündü, sizden sonsuza kadar kurtulabilmek için bir kolumu kesmenin veya karaciğerimi söküp çıkarmanın yeterli olacağını bilsem, bıçağı alır ve özgürlük uğruna acı ve kaybın zevkini çıkarırdım.
Uygarlık sadece sahte bir davranış; kriz anında sadece birer maymun oluyoruz, mantıklı iki ayaklılar olmak iddiamızı unutup yeniden mağaranın ağzında düşmanına keskin çığlıklar atan, onun gitmesini isteyen, daha yakına geldiği anda kullanacağı ağır taşı parmaklarıyla yoklayan tüylü primata dönüşüyoruz.
"Yaşamak istiyorum," dedi Jane.
"Kendin olmak istediğin kadar değil," dedi Ender.
"Her hayvan kendisini kurtarmak için öldürmeye hazırdır."
"Her hayvan diğerini öldürmeye hazırdır," dedi Ender. "Ama daha yüksek varlıklar, başkası kalmayıncaya kadar, kendi öykülerine gitgide daha fazla canlı şeyler katarlar. Başkalarının ihtiyaçları herhangi bir özel arzudan önce gelinceye kadar. En yüksek varlıklar ise, onlara ihtiyacı olanlar için herhangi bir kişisel bedel ödemeye isteyerek razı olanlardır."
Belki de Varelse olan biziz. Belki soykırım diğer türlere değil, insanın doğasına işlenmiş. Belki evrenin törel iyiliği için olabilecek en iyi şey, Descolada'nın serbest kalması, bütün insan evrenine yayılması ve soyumuzu tüketmesi. Belki de Descolada, değersizliğimizi kanıtlayan Tanrı'nın kendisi.
"Belki de zeka, gerektiği kadar övgüye layık değil."
"Belki de bizler her şeyi bildiğimizi düşündüğümüz için aptalız. Belki insanlar asla bilinemeyecek bazı şeylerle baş edebilecek tek varlık."
Bu eski bir fen dersi öyküsüdür. Dikiş makinesi icat etmeyi isteyen insanlar devamlı başarısızlığa uğradılar, çünkü daima iğneyi kumaşın içinden iterek ve ipliği iğnenin arkasındaki delikten geçirerek, elle yapılan dikişin hareketlerini taklit etmeye çalışıyorlardı. Bu yapılması gerekli bir şey gibi görünüyordu. Ta ki biri deliği iğnenin ucuna almayı ve bir yerine iki iplik kullanmayı akıl edene kadar. Tümüyle doğaya aykırı, dolaysız bir yaklaşım ve iş buna gelince, ben hala anlamıyorum.
