Ömer Özsoy, Kur’anî bir kavram olan “Sünnetullah”ın Kur’an’dan ayrı bir kavram olarak tarihte kullanılma sürecini anlatarak, kavramın Kur’an nezdinde ne ifade ettiğini, Kur’an’dan hareketle anlatmaktadır. Kavramsal tefsir olarak da nitelendirilebilecek bu eserde yazar, kelimenin semantik açıdan incelemesine de değinmektedir. Eser, oldukça açık, net ve anlaşılır bir üsluba sahip olmasıyla birlikte, öz ve kısadır. Kur’an’ı anlama çabasında olan bir kimsenin mutlaka okuması gereken eserlerden biridir.
Sünnetullah, Allah’ın tarih yasasıdır. Allah’ın “sünnetullahta bir değişme yoktur” ifadesi, ezelde takdir edilmiş kuralların keyfi olarak değişmeyeceğini ifade etmektedir. İnsan tarihi oluşturma konusunda hür bırakılmıştır. Kendisine hem iyiyi görme ve yapma anlamında takva; hem de kötüyü bilme ve kötülük yapma anlamında fücur kabiliyeti verilmiştir. İnsan tercihleriyle tarihi oluşturur. Kavimlerin helaki teosentirik bir dille anlatılsa da bunlar Allah’ın iradesine bağlı olmakla birlikte çizmiş olduğu ilkelerin ve tercih edilenlerin sonuçlarından ibaret bir takım toplumsal yasaları ifade etmektedir. Dolayısıyla tarihselci olarak etiketlenen (!) Özsoy’a göre kıssalar tarihi bir gerçektir ve insanlara bunların tarihi anlatılarak öğüt ve ibret almaları murat edilmiştir. Burada seçim insana aittir. Yazar, sünnetullahın kevni/fiziki yasaları ifade eden bir kavram olmasına karşılık, tarihi/toplumsal yasaları ifade eden bir kavram olması tezini ileri sürmektedir. Bu tezini de Kur’an’dan yola çıkarak kanıtlamaktadır.
