Tanrıların Seks Öyküleri
Önder ŞenyapılıTanrıların Seks Öyküleri Gönderileri
Tanrıların Seks Öyküleri kitaplarını, Tanrıların Seks Öyküleri sözleri ve alıntılarını, Tanrıların Seks Öyküleri yazarlarını, Tanrıların Seks Öyküleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Burada bir ayraç açarak, Hemaphroditos ile ilgili bir başka söylenceyi aktaralım: Bu çeşitlemeye (versiyona) göre, henüz insanın yaratılmadığı dönemde, Hermaphodites adında iki yüzü, iki çift kanadı olan, koskocaman garip ve kendi kendine yeterli bir yaratık varmış.
Tanrılar, bir yaratığın kendi kendine yetmesini bir türlü içlerine sindiremezlermiş. Duydukları öfke, günün birinde, Hermaphrodites'i ikiye ayırmalarına, bir başka anlatımla, birbirini tamamlayan iki parçaya bölmelerine yol açmış.
Böylece, bugün birine kadın, birine erkek dediğimiz iki ayrı beden ortaya çıkmış. Seks sözcüğü de bu ayırmayı anlatıyor. Latince bölme, ayırma anlamına gelen secare sözcüğünden türetilmiş... O gün bugündür bölünen, birbirinden ayrılan bedenler birbirilerini tamamlamak için bir araya geleduruyor, birleşiyorlar. İkisi birbirinden ayrımlı oldukları için, bir araya gelip birleşince bir biyolojik tamamlanma gerçekleşiyor her şeyden önce.
Sayfa 35
Aphrodite tanrıların tanrısı Zeus'tan gebe kalınca, Zeus'un karısı kıskanç Hera, ya doğacak çocuk anası denli güzel olursa diye korkuların en dehşetlisine kapılmış doğal olarak. Önlemini almış: Aphrodite'in karnına kem göz koymuş. Böylece, çocuğun sakat doğmasını sağlamış.
Sayfa 29
Aphrodite denli güzel bir tanrıçayla Zeus'un yatmış olmaması olanaklı mı!?.
Sayfa 29
Hititler'in (Eti) komşusu olan Hurrilerin dilinde "Siduri" adı "Genç kadın" anlamına gelirmiş. Bu, Sümer'in gençlik ve güzellik tanrıçası İştar'ın bir adıdır da. İşte adı giderek "Astorthe" sonra da "Astarte"ye döndü. Bu kadarla da kalmadı; daha sonra Astarte, aşk ve güzellik tanrıçası "Afrodit" oldu.
Sayfa 17Kitabı okudu
Dünyaya çok sayıda çocuk getirmek, yani toprağın bereketi , av hayvanlarının bolluğu gibi, insanın üremesinde de bereketlilik amaçlanmaktadır. Şarap tanrısı Baküs (Yunanıılarda Dionysos) adına düzenlenen şenliklerde, insanların içebildiğince çok içmesi ve kurabildiğince çok cinsel ilişki kurması doğaldır. Çünkü, dünyada varo- lan her şeyin, tanrılarca insanların kullanmaları ve zevk almaları için yaratıldığına inanılı yordu. Zevk almak, her şeyin önünde geliyordu. Bu zevk alemleri, Hıristiyanlığın hızla benimsenmesine ve yayılmasına da yol açan nedendir. Daha sonra yaşanacak bin yıllık Karanlık dönemin de gerekçesidir. Yalnızca herhangi bir nedenle düzenlenen şenliklerde değil, sürekli olarak zevk ve safa içinde yaşayan egemen sınıfların ezdiği beyaz ve renkli hizmetkarların, kölelerin, yoksulların geliştirdikleri olumsuz tepkilerden doğan bir anti-hazcılık, bu dünyada eziyet çekmenin gerektiği inancının paylaşılmasını kolaylaştırmıştır.
Antik çağın en büyük devlet adamlarından biri olan Atinalı Perikles'in de ölesiye tutulduğu ve tüm ömrünü birlikte geçirdiği kadın 'Aspasya' adlı bir hetarai idi. Aristo ve Eflatun'un da bu tür 'dost'ları olduğu biliniyordu.
Afrodit tapınağındaki ' K u t s a l H i z m e t k a rlar ' sayısının lOOO'in üzerinde olduğunu öğreniyoruz. Bu mabedin fahişe rahibeleri o kadar güzel, alımlı ve kültürlüydüler ki, kentin limanı her gün bu seks 'Hac'cına gelen varsıl yabancıların gemileriyle dolup taşar, yaşam 24 saat devam ederdi. Bu sayede Korintos çağının en zengin kenti olmuştu.
Yasalara göre bu saygın fahişeler devlete 'Fuhuş Vergisi' ödemek zorundaydılar. Antik çağdan günümüze değin ulaşmış kayıtlardan buna o zamanlar "Pornikon Telos" dendiğini öğreniyoruz. Bu vergiyi toplayan tahsildara da "Pornotelones" deniyordu. Kısaca, din ve cinselliğin interaktif ilişkisi devletin temel gelirini oluşturuyordu.
Tapınakların çevresindeki yerleşimlerde aileler kızlarını inançlarının bir parçası olarak tanrıçanın himaye ve hizmetine verirlerdi. Bunu kendileri için kutsal bir onur addederlerdi. Bu kızlar da tapınağın hizmetinde kendilerini para karşılığı erkeklere sunarlardı! Özellikle, Helenistik çağda 'Afrodit Tapınakları' bu kültün merkezleri olmuşlardı. 'Tapınak Fahişeliği' böylece kurumsallaşmış ve buralarda olağanüstü maddi kaynaklar birikmişti. Kendini yaşam boyu bu biçimde tapınağın hizmetine adamış olan kadınlara "Hierodouloi", yani kısaca 'Kutsal Hizmetkar' deniliyordu.