Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Tanrı'ya ve İnsana Dair
Zygmunt BaumanEn Eski Tanrı'ya ve İnsana Dair Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Tanrı'ya ve İnsana Dair sözleri ve alıntılarını, en eski Tanrı'ya ve İnsana Dair kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.610 üzerinden
Bauman ve Obirek arasında bir sohbet havasında geçen uzun pasajların içerisinde kıyıdan kıyıya savruluyor insan.
Agnostisizm diyerek geçip gitmemek lazım. Zira her iki isim de başka yazarların bu konudaki düşüncelerinden yola çıkarak aslında ateizm dahil her türden inancı (evet ateizmi de bir tür inanç olarak kodluyorlar) farklı hakikatler olabileceği noktasında bir araya getirme gayretindeler. Zaman zaman biraz da Obirek'in katolik geçmiş yaşamı sebebiyle Hıristiyanlığa dair teolojik malumatın içinde boğulabiliyorsunuz. Ancak Bauman'ın sözü aldığı bölümler gerçekten ufuk açıcı.
Özellikle din ve tanrı konusunda aşırı hassasiyet gösterebilecek ve ne anlatıldığını anlamak yerine düşmanca karşı durmak isteyecek okurun uzak durması gereken bir kitap. Ancak sorgulamaya, inançların kaynağı Tanrıdan , inançları oyuncağı haline getiren insana uzanan yolculukta pek çok kavrama dair en ilgi çekici cümleleri okuyabileceğinizi iddia ediyorum.
Beğenme seviyem, Zygmunt Bauman'ın diğer kitaplarını almama vesile oldu. Sanırım bu veriden yola çıkılabilir.
TANRI DA, UMUT DA, İNSANLIK DA ÖLÜR
İnsanların birbirini kabul ettiği, birbirine yardımcı olduğu ortak bir dünya mümkün müdür?
Birbirimize olan bağlılığımızın farkına varabilmek için temel bir cümle kullanır kitap. Tanrı da, umut da, insanlık da ölür. Bizi ayrıştıran dinsel, toplumsal, kültürel özelliklerimiz en nihayetinde son bulacak olan yaşamlarımızla bir hiçe dönüşecektir. Tüm kavgalarımız, nefretimiz bizi bir arada yaşamaktan uzaklaştırabilir mi? Yine aynı dünyada yaşamaktan uzak tutabilir mi?
Bizde olmayan, bize uymayan bir nitelikle karşılaştığımzda ona savaş açmamız gerekmez, onu asimile ederek, köleleştirerek kendimize uyumlu hale getirmeye çabalamamız bizi daha iyi ve doğru yapmaz. Yapmamız gereken birbirimizin faklılığını far edip bu zenginlikle övünmek olmalıdır.
Zygmunt Bauman ile Stanislaw Obirek de birbirlerine zıt görüşlerde iki düşünürdür. Dinle ilgili bir diyalog içerisine girerler ve zıt görüşlerde de olsalar birbirlerini dinleyerek, okuyarak, anlayarak farkındalık yaratarak ortak bir paydada buluşurlar.
Moniteizm ve politeizm inançları üzerinden geçmişten günümüze inançları sorgularlar, ateizme geçiş yaparlar.
İnsanları ortak paydaya eriştirecek gücün Din olduğu üzerinde durur ve Dini ufukların kaynaşması olarak konuşurlar.
Birbirimize olan bağlılığımız üzerindeki çabalarımızın başarısızlıkla sonuçlanması, denemelerimizi bırakmamız anlamına gelmez derler.
Tüm farklılıklarımıza rağmen dinginliğimizi korumalıyız derler.
Umutla, anlayışla yaşayabileceğimiz bir dünya mümkün. Bu umudu kaybetmemeliyiz.
Kitap hakkında söylemem gereken ilk şey standart bir düz yazı metni olmadığı. Kitap Bauman ve Obirek arasındaki uzun pasajlar içeren diyalogların basılmış hâli. Peki bu diyalogların, bu sohbetin konusu ne? Konu Tanrı, inançlar ve insan. Bu temellendirmeler etrafında ilerleyen diyalogda Obirek kendi bakış açısını -ki bu bakış açısında Obirek'in katolik yaşantısının etkilerini görmek mümkün- Bauman ise sosyolog kimliği ile öne çıkan kendi bakış açısını ortaya koyuyor. Tanrı'ya, insana ve inançlara bakışın çok da birbirinden aykırı olmadığı yaklaşımlarda, Obirek'in pasajlarını okurken sıkılmak mümkün. En azından benim için öyleydi. Hıristiyanlığa dair teolojik bilgilerin yoğunlukta olduğu kısımlar, konu hakkındaki bilgi eksikliğimin ve dolayısıyla kullanılan dilin yer yer benim için anlaşılmaz olması sebepleriyle sıkıcı bir hâl aldı. Fakat bu kitaba dair bir olumsuzluk değil. Benim eksik olduğum bir alan sadece. Öte yandan Bauman'ın pasajlarında algı genişlemesi yaşamak oldukça mümkün. Cümleleri doyurucu, üslubu akıcı.
Kitapta semavî dinlerden bahislerin yanı sıra ateizme de yer yer atıfta bulunulmuş. Dolayısıyla Tanrı, inançlar ve insana bakış açısı çok yönlü. Sorgulamalar mevcut. Din ve inançlar konusunda yüksek hassasiyete sahip, anlatılana hoşgörüyle yaklaşıp anlamak yerine şiddetle karşı çıkabilecek durumdaki okurlara rahatlıkla önerebilir miyim? Açıkçası hayır. Bunun dışında benim çok sevdiğim, bakış açıma katkıları olan bir kitaptı.
Merhaba kitap dostları,iyi akşamlar dilerim.Bu akşam sizlere Zygmunt Bauman’ın Tanrı’ya ve İnsana Dair isimli kitabından bahsetmek istiyorum.
Tevazuu ile sunduğu tartışma arasında büyük bir tezat var. İyi ki de var! Bu tartışmayı yapanlardan biri olan Stanislaw Obirek günümüz kültürlerinde din, dinler arası diyalog, dinler ve kültürler arasındaki
Tanrı'ya ve İnsana Dair, sosyolog Zygmunt Bauman ve teolog Stanislaw Obirek arasında geçen diyaloglardan oluşan bir kitap. Açıkçası kitabın bu kadar çok katmanlı olmasını beklemiyordum ama oldukça karmaşık bir yapısı var ve konuları bölümlere ayırarak bu karmaşayı gidermişler. Kitapta, günümüzdeki tektipleşmenin ve tüm farklılıklara savaş