Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Taş Uykusu
Aslı TohumcuEn Beğenilen Taş Uykusu Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Taş Uykusu sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Taş Uykusu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
5.810 üzerinden
Türkiye'de toplu taşıma araçlarının kullanım oranının yüksek olmasından dolayı, bu kitabı kim okursa kendinden de bir şeyler bulacağı kanısındayım.
Kitaba başlarken bir durup düşünüyorsunuz, hakikaten her gün yollardayız ve bir sürü insan yolculuk ediyor. Acaba kimler neler düşünüyor, kimlerin ne sorunu var. Kitapta en sevdiğim ayrıntı yolcuların birbirleri hakkındaki düşünceleri oldu. Bizler de yanımızda oturan ya da kapıdan giren kişiler hakkında neler neler düşünüyoruz!
Çok değişik bir deneme olmuş gerçekten. Bir otobüsün içinde yolculuk eden insanların düşüncelerini okuyoruz sadece. Birbirleri ile alakasız ama bir yerde birbirine bağlanan hayatlar. İlk defa böyle bir deneme okudum ve hoşuma gitti. Biraz daha az isim olsa insanları net olarak kafamızda oluşturabilirdik diye düşündüm ama belki de yazarın amacı budur. Herkesten biraz anlamamızı sağlamıştır. İlk başta zorlandım o adam kimdi bunu hangi kadın söylemişti diye. Ama bir yerden sonra olayın içine girmeye isimlere takılmamaya çalıştım. Son 3 sayfa kitabın kopma noktası. Herkesin birbirinden haberdar olduğu ve birbirine müdahale ettiği kısım. Orayı ayrıca başarılı buldum. Ama hikayenin sonunu bağlama şeklini yetersiz buldum. Bu kadar insan gerçekten var mıydı yoksa hayal ürünü müydü dedim en sonunda. Aslı Tohumcu değişik bir yazarmış.
Hepimizin hayatında en az 1 kere kullandığı toplu taşıma taşıtı olan otobüste geçiyor olay.
Yolcuların hiçbirini hayat hikayesini bilmememize rağmen ön yargılarımızla onları öyle kalıplara koyup yargılıyor hatta bazen bu iddialar konusunda inatlaşıp kargaşalar yaratıyor hayatımızda belki de bir defa göreceğimiz insanların kalbini kırıyoruz.
Kitap aslında o kadar güzel tahliller yapıyor ki ders alacağınızdan eminim.
Kendi hayatlarında çeşitli durumlara maruz kalan insanlar 1 otobüste ufak bir kıvılcım ile ne hale gelir?
Ön yargıları azaltmak için okunacak çoğu kişisel gelişim kitabından daha yararlı olacaktır.
Bir otobüse bindiğinizde gerçekten insanları izleyip onlara kafa sesi eklerseniz böyle bir roman çıkardı kesin.
Oldukça detayla işlenebilecek bir konu aslında fakat bana bir romanı hatırlattı: Konstantiniyye Oteli'ni. Hemen tüm karakterler bir yandan işlerini yaparken bir yandan da hayatlarındaki önemli mevzuları düşünüyorlardı. Burada da aynı durum söz konusu. Otobüse binen herkes, şoför dahil, kendi hayatlarını düşünüp sorgularken bir yandan da diğer yolcuların hareketlerini izleyip anlam yükleyip, yolcularla küsüp, barışıp, bağırıp çağırıp duruyorlar içlerinden. Ama yolcuların kendi içlerindeki diyaloglar yazım şekli olarak oldukça yorucu.
Kısa bir kitap olmasına karşın zor okunuyor.
104 syf.
5/10 puan verdi
Kitabı çok beğenmedim malesef. Bir belediye otobüsünde inen binen yolcuların anlatıcının diliyle iç konuşmaları halinde geçiyor. Çok fazla sokak ağzı, argo kelimeler, küfürlü ifadeler mevcut. Edebi bir dil pek göremedim. Daha çok gündelik kaba saba insanların bindiği kavgacı ağızlı kişilikli kişilerin seyahat ettiği bir dolmuş hattında geçiyor izlenimi uyandırdı bende. Toplamda 51 yolcu varmış kitapta o da ayrı bir durum okadar kişi inip biniyor ki buradan da kitap yazarım demiş galiba yazar. Son sözde de onlara teşekkür etmiş. Sıradan basit bir kitap gibi geldi bana, tavsiye etmem vakit kaybı gibi.
İçerik anlamında dikkat çekici olsa da kitap hiçbir şekilde okunamıyor. Kim kimdi, ne yapıyordu, nereden gelmişti derken okurun kafası allak bullak olabilir.
Düzene pek riayet etmeyen yazım tarzının benimsenmesi anormal değil ama Taş Uykusu yazılırken kantarın topuzu kaçmış sanki. Eserin içine girmek için insan üstü bir çaba harcamak gerek.
Her gün bindiğiniz toplu taşıma araçlarında yolculuk yapanların hayatlarını merak ettiniz mi hiç veya giyim-kuşam, hal-hareket, konuşma tarzından tahminlerde bulundunuz mu? İtiraf ediyorum benim de merak ettiğim zamanlar oldu, hala da oluyor.
İşte kitabın kurgusu bu şekilde; şoförün çalıştırmasıyla ilk duraktan başlayan aracın elli bir durak boyunca binen ve inen yolcularının hayatlarını kendi ağızlarından okuyorsunuz.
Yazarın kalem ve kurgusunu sevdim mi sorusuna gelince; bunun cevabını bilmiyorum, tek kitapla karar veremedim açıkcası. İlerleyen zamanlarda başka bir kitabını daha okuyunca daha net karar verebilim sanırım.
Kitapla kalın efenim.
Bir öneri üzerine alışveriş sepetimde belki aylardır bekleyen kitaptı Taş Uykusu. Konusu kesinlikle ilgimi çekmişti ama nedense hep ertelemiştim, geldiği gün okumaya başladım. Emine Bulut haberlerinin çıktığının ertesi günü... Kitapyurdundan gelen kutunun iç yüzünde Saint Exupery nin "Keşke herkesin ömrü vicdanı kadar olsa" alıntısıyla geldi. Kitapta yer alan kadınların birçoğu fiziksel, cinsel, psikolojik zorbalıklara maruz kalıyor ya da dış görünüşleri sebebiyle kötü kadın olmakla yaftalanıyorlar. Ülkecek görmeyi asla istemeyeceğimiz bir gerçekle yüzleştiğimiz günlerde birçoğumuz kadınlara karşı yapılan zorbalıkların tümüne hassasız, en ufak bir şey bile yaramıza değebiliyor. Bu yüzden aslında tamamen kadınlar üzerine dönen bir kurgudan oluşmasa da bu kitap anlık duygu durumu sebebiyle daha farklı düşünmeye itiyor.
Tüm bunların dışında ana hatlarıyla değerlendirecek olursam, yazarla tanışma kitabım olan Taş Uykusu beni diliyle, zorbalığıyla, argosuyla, bel altıyla rahatsız etti, belki de rahatsız etmek istedi. Sonuçta benim de aynı otobüste yolculuk ettiğim insanların kafa sesleri adabı muaşeret çerçevesinde değildir heralde...
Çok farklı ve fazla karakter içeren kitaba sürekli yeni karakterler ekleniyor. Kısaca onlardan bahsederken bir anda önceki karakterlere dönüyor sonra başkasına ve bir başkasına hızlı geçişlerle ilerliyor. Kim kimdi, olayı neydi diye düşündürüyor bu yüzden tavsiyem maksimum 2 gün içinde okuyup bitirmenizdir yoksa karakterlerden kopabilirsiniz.