Tatar Çölü
Dino BuzzatiTatar Çölü Sözleri ve Alıntıları
Tatar Çölü sözleri ve alıntılarını, Tatar Çölü kitap alıntılarını, Tatar Çölü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Kitap okuyup kahve içeceğiz o zaman…
“Yaşadığın sürece bu hep böyle olacak, sonuna kadar hep aynı şey…”
Sayfa 80 - (e-kitap)Kitabı okudu
“Ya her şey bir yanlışlıktan ibaretse?”
Sayfa 331 - (e-kitap)Kitabı okudu
“Gerçekte herkes layığını bulur…”
Sayfa 194 - (e-kitap)Kitabı okudu
Ama yine de duymak isterdim…
“Cümleni bitiremeden gittin; belki de gayet sıradan aptalca bir şey, belki saçma bir umuttu dile getireceğin, belki de... hiçbir şey değildi…”
Sayfa 191 - (e-kitap)Kitabı okudu
Askerde yaşamıştım bunu :)
“Çoğu zaman böyle tecrit edilmiş yerlerde, uzun süre etrafı gözetlemekten, insan güpegündüz bile, çalılıkların arasından çıkan insan gölgeleri gördüğünü zanneder; birinin sizi gözetlediği izlenimine kapılırsınız ama gidip bakarsınız ki kimse yoktur…”
Sayfa 133 - (e-kitap)Kitabı okudu
O zamana değin, çocukken insana sonsuz gibi görünen bir yolda yılların yavaş yavaş ve hafifçe geçtiği, böylece hiç kimsenin akıp gittiklerinin ayırdına varmadığı bir yolda, hep ilk gençliğinin kaygısıyla ilerlemişti.
... dün gelmişim gibi,” diyordu Drogo.
Gerçekten de öyleydi. Dün gibi geliyordu ama zaman geçmişti, o hareketsiz, herkes için aynı, duran yani ne daha mutlu olanlar için daha yavaş, ne de talihsizler için daha hızlı olmayan ritmiyle geçiyordu.
Kuşlar bile…
“Her şey, insanlar, mevsimler, bulutlar, her şey kaçıp gidiyordu…”
Sayfa 278 - (e-kitap)Kitabı okudu
“Düşlerde, her zaman saçma ve karmaşık bir şeyler vardır ve insan tüm gördüklerinin yalan olduğu duygusundan ve en güzel anda uyanacağı düşüncesinden hiçbir zaman tam olarak kurtulamaz…”
Sayfa 148 - (e-kitap)Kitabı okudu
Önünde öyle çok zaman vardı ki. Yaşamdaki tüm güzel şeyler onu bekliyor gibiydi. Aceleye ne gerek vardı?
Sayfa 71
“Birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu…”
Sayfa 280 - (e-kitap)Kitabı okudu
“Bir şeylerin ümidini taşımak gerekir…”
Sayfa 252 - (e-kitap)Kitabı okudu
İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşmadığı zaman bir şeye inanması çok zordur.
Sayfa 183Kitabı okudu
Yine de zaman, gitgide daha hızlı bir biçimde akıp gidiyordu; sessiz ritmi yaşamı parçalara ayırıyor, insan geriye bir göz atmak için bile duramıyordu. "Dur! Dur!" Diye bağırmak istiyor ama sonra bunun hiçbir yararı olmadığının farkına varıyordu. Her şey, insanlar, mevsimler, bulutlar, her şey kaçıp gidiyordu; insanın taşlara, bir kayanın tepesine asılması da yararsızdı, yorulan parmaklar gevşiyor, kollar cansız bir şekilde düşüyor ve insan kendini bu çok yavaşlamış gibi görünen ama hiç durmayan ırmağa kapılmış buluveriyordu.
Sayfa 181Kitabı okudu
Biraz da bizim kabahatimiz. Sonuçta herkes layığını bulur. Belki bizler çok şey talep ediyoruz.
Sayfa 133Kitabı okudu