Tatlı Bir Eylül
Demir ÖzlüSözler ve Alıntılar
Erken batıyordu güneş. Eylül ayıydı çünkü. Kuşkusuz Eylül ayıydı. Tatlı bir Eylül. Ilık bir rüzgâr yüzünü okşuyordu.
Sayfa 84Kitabı okudu
" Yaşam denilen şey karşısında kuşkuya kapılan bir insanı kim avutabilirdi artık ?
Kendisinin yazılarla aşmaya çalıştığı o acılardan başka ... "
Aşk bir imge miydi? Yoksa aşk imgeler mi yaratıyordu?
Yazmanın yalnızlık olduğunu, bunun da ölümü çağrıştırdığını biliyorsun.
Sayfa 51Kitabı okudu
Her şeyi bırakıp burada yaşamaya başlamak ne kadar da güzel olurdu. Yeniden hayata gelmiş gibi. Yukarlarda, küçük bir katta, kimseler bilmeden, unutulmuş olmaktan çok unutmuş olmak için.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ama öyle sanıyorsun ki, kentlerdi, hep kentlerdi seni kendisine çeken. Ruh ezilmelerini de, ruhunun heyecanla yükselmesini de asıl oralarda duyuyordun. Aradığın sürekli bir ruh yükselmesiydi. Fakat, içinde yaşadığımız dünyada, ulaşılabilir mi buna? Yarıdan çok suça gömülü, bu ağır ağır hareket eden dünya, içinde mutlulukla ilgili ne kadar şey barındırıyor ki?
Sayfa 100Kitabı okudu
Belki kendini yitirdiği için yaşamayı bilmiyordu artık. Bütün bu yabancı topraklarda sürüklenip duran bir gölgeydi. Bütün bu uzun tren yolculukları, yabancı kentlerin caddelerinde, alanlarında dolaşmalar, küçüklü büyüklü kentlerin labirentimsi dar sokaklarını zihninde tutma çabası, hepsi, yitirdiği kenti arayışıydı bu labirentlerde, yapraklarını dökmüş ağaçların sıralandığı tren yollarında, banliyö treni istasyonlarında dolaşıp duracak, varamayacaktı kendi kendine. Bütün bu yollar birbirleriyle birleşerek, birbirine açılarak dolanıp duruyorlar ve hiçbir yere çıkmıyorlardı. Hiçbiri onu imgelerinin kentine götürmüyordu.
Sayfa 48Kitabı okudu