The Girl Who Loved Tom Gordon
Stephen KingThe Girl Who Loved Tom Gordon Gönderileri
The Girl Who Loved Tom Gordon kitaplarını, The Girl Who Loved Tom Gordon sözleri ve alıntılarını, The Girl Who Loved Tom Gordon yazarlarını, The Girl Who Loved Tom Gordon yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayat çok hüzünlü olabiliyor gibi geldi ona ve çoğunlukla da öyleydi zaten. İnsanlar sanki böyle değilmiş gibi davranıyorlardı ve çocuklarını korkutmamak ve vazgeçirmemek için onlara yalan söylüyorlardı ama evet, hüzünlü olabiliyordu. Dünyanın dişleri vardı ve canı isteyince ısırabilirdi seni. Bunu biliyordu artık.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bazen, diye karar verdi Trisha, sessizlik hayatın en büyük nimetidir.
Sayfa 18Kitabı okudu
Sessizlik hayatın en büyük nimetidir...
“Hiçbir şey izlemiyor beni, bu bir zırva,” dedi nefes nefese. Omuzunun üstünden bir göz
atmaya cesaret etti ve Sallabaş Adası’nın geride kaldığını görmekle mutlu oldu. Yeter
derecede çabuk değildi yine de. Suyun yanında yatan kafaya, vızıldayan siyah bir kolyesi olan
kahverengi nesneye, son bir kez daha göz attı. “Bu bir zırva değil mi, Tom?” Ama Tom yanıt
vermedi. Tom yanıt veremezdi. Tom herhalde şimdi Fenway Park’ta, takım arkadaşlarıyla
şakalaşıyor ve parlak beyaz üniformasını giyiyordu. Onunla bataklıkta –bu uçsuz bucaksız
bataklıkta– yürüyen Tom Gordon sadece yalnızlık için bir kocakarı ilacıydı. Tek başınaydı.
Ama yalnız değilsin tatlım. Sen asla yalnız değilsin.
Sayfa 57
Hepsi buydu; oyun bitmişti; Büyük Şeytan Joe Castiglione ağzını açmış ve büyü yapmıştı.
Neden sanki yalnız Strawberry’nin adını söylememişti? Neden herkesin bildiği gibi onları
tehlikeli yapan o “her zaman tehlikeli” at bokuyla başlamıştı lafa?
Sayfa 36