En Beğenilen Tilki, Baykuş, Bakire Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Tilki, Baykuş, Bakire sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Tilki, Baykuş, Bakire kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ancak bu kızı gerçekten tanıyan hiç kimse yokmuş. Hiç kimse... Kız sonsuz güzellikteki bir gül bahçesinde, yağmur sonrası yaprakları ışıldayan güller gibiymiş ama yapraklarında biriken yağmur damlaları değil gözyaşlarıymış.
Uyandığımız andan itibaren yaşadığımızı sanıyoruz. Hayır, aslında yaşamıyoruz. Sadece rüyalarımızda gittiğimiz yerlerde var oluyoruz. Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum...
Uyandığımız andan itibaren yaşadığımızı sanıyoruz. Hayır, aslında yaşamıyoruz. Sadece rüyalarımızda gittiğimiz yerlerde var oluyoruz. Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum...
Uyandığımız andan itibaren yaşadığımızı sanıyoruz. Hayır, aslında yaşamıyoruz. Sadece rüyalarımızda gittiğimiz yerlerde var oluyoruz. Rüya görmeyi seviyorum. En azından onların içine girdiğimde, uyanıkken yaşadıklarımdan kaçabiliyorum...
"Ada'nın okumasını sağlayarak insanların ne kadar kötü olabileceğini, hayatın ne kadar acımasızlaşabileceği gerçeğini kızımın aklından çıkarmamasını istiyorum."
"Her şey bitti artık. Ama her şey de yeniden başlıyor sanki... İzlediğimiz o berbat giallo filmlerine benzedi hayatımız. Ama artık sakinleşeceğiz, öyle değil mi?"
Bir zamanlar, simsiyah saçları omuzlarından aşağı dökülen, yeşil gözleriyle kendisine bakanları büyüleyen, gülleri, kitapları, rüzgar çanlarını çok seven bir kız varmış. Tilkiler ve baykuşlarla dolu bir evde, insanları imrendirecek kadar güzel giysiler içinde, masallardaki gibi bir hayat yaşarmış. Onu uzaktan tanıyanların gözünde, çok şanslı biriymiş. Oysa bu kızı yakından tanısalar, hiç de şanslı olmadığını, hatta dünyanın en mutsuz insanı seçilebileceğini hemen anlarlarmış. Ancak bu kızı gerçekten tanıyan hiç kimse yokmuş. Hiç kimse... Kız, sonsuz güzellikteki bir gül bahçesinde, yağmur sonrası yaprakları ışıldayan güller gibiymiş ama yapraklarında biriken yağmur damlaları değil, gözyaşlarıymış. Peri masallarındaki kahramanlara benzeyen bu kız, güzelliğini, iyiliğini, masumiyetini her gün biraz daha kaybederek solup sararmış, kış vakti buz tutan güllere dönmüş ve hatıralarda öyle kalmış.