Balzac'ın o meşhuuur kitaplarını okumadan önce nispeten ince, daha ince, en ince kitaplarını okumak daha mantıklı geliyor... Ya da bir kaçış ... Çünkü betimleme sevme konusunda çok değişkenim... Bazen kayboluyorum o cümlelerin büyüsünde, bazen de iliğimi kemiğimi sömürüyor... Bu serzenişten sonra gelelim şimdi kitaba...
.
Tılsımlı Deri... Tam ölmeye karar vermişken, şimdi gündüz vakti intihar mı olur canım diyerek ölümü gece yarısına erteleyen bir adam ve kaderine dahil olan tılsımlı bir deri... Fizikten girip kimyadan çıkan, tarihe bulayıp, edebiyatla süsleyen bir anlatımla, arzuların hayata, kişiye etkileri üzerine, bazen hoş bazen de yorucu betimlemelerle dalıyoruz Raphaël de Valentin'in dünyasına...
.
Beni anlayabilmen için önce çocukluğumu bilmen lazım diyor Raphaël... Sonra sınıf farklarına değiniyor bolca... Ve kendi derinliğinde ölümden yaşama, yaşamdan ölüme doğru ruh hallerine giriyor tılsımlı bir deriyle...
.
Bir yerden sonra merak unsuru devreye giriyor ve sonuna ulaşma çabasıyla bir gözünüz kitapta "vakit bulsam da okusam" diyorsunuz... Velhasıl kelam kitap çok çok okunası...
